Ιστορικά ξεπερασμένος και απάνθρωπος ο χαρακτήρας του καπιταλιστικού συστήματος

Η αναιμική - εύθραυστη καπιταλιστική ανάπτυξη στην Ευρωζώνη και στο σύνολο της ΕΕ αποτελεί πηγή όξυνσης των αντιφάσεων στο εσωτερικό της λυκοσυμμαχίας των μονοπωλίων της ΕΕ και του ανταγωνισμού μεταξύ των κυβερνήσεων και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου για τη διασφάλιση της κερδοφορίας και της εξουσίας της αστικής τάξης στα κράτη-μέλη της. Η αστική διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης περνάει σαν κόκκινη κλωστή σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, με σαρωτικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις για τη δραστική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, δημιουργώντας στρατιές εξαθλιωμένων ανέργων από τα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Τα ίδια τα στοιχεία είναι αμείλικτα για την ΕΕ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ κ.ά.

Το γρύλισμα των μαντρόσκυλων των μονοπωλίων της εγκληματικής φασιστικής - ναζιστικής Χρυσής Αυγής στοχεύει στον εγκλωβισμό και την υποταγή των εργατικών λαϊκών στρωμάτων και ιδιαίτερα της νεολαίας στη στρατηγική του κεφαλαίου.

Η καπιταλιστική κρίση εκτίναξε στα ύψη την ανεργία (26,7 εκατομμύρια, 12,1%), επιδείνωσε τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό σε ολόκληρη την ΕΕ. Σύμφωνα με τα στοιχεία, «το 2011, σχεδόν 120 εκατομμύρια Ευρωπαίοι διέτρεχαν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, σημειώνοντας άνοδο κατά 6 εκατομμύρια μέσα σε μία διετία και φθάνοντας πλέον σχεδόν στο ένα τέταρτο του συνολικού πληθυσμού. Περισσότεροι από 40 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από σοβαρή υλική στέρηση. Ένα στα δέκα άτομα ηλικίας κάτω των 60 ετών ζει σε νοικοκυριά με χαμηλή ένταση εργασίας. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της υλικής στέρησης είναι η αδυναμία πρόσβασης σε κατάλληλη ποσότητα και ποιότητα τροφίμων. 43 εκατομμύρια Ευρωπαίοι αδυνατούν οικονομικά να εξασφαλίσουν ένα γεύμα με κρέας, κοτόπουλο ή ψάρι (ή το χορτοφαγικό ισοδύναμο) μέρα παρά μέρα, κάτι που ορίζεται ως βασική ανάγκη από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας.

Τα παιδιά είναι ιδιαιτέρως ευάλωτα στην επισιτιστική ένδεια και οι κακές διατροφικές συνήθειες μπορούν να επηρεάσουν δυσμενώς την ανάπτυξη του εγκεφάλου και την ικανότητα μάθησης, καθώς και τη μελλοντική υγεία τους.

Μια ιδιαιτέρως σοβαρή μορφή υλικής στέρησης είναι η έλλειψη στέγης. Η έκταση αυτού του φαινομένου δύσκολα μπορεί να προσδιοριστεί ποσοτικά, ωστόσο, σύμφωνα με εκτιμήσεις, την περίοδο 2009/2010 ο αριθμός των αστέγων στην Ένωση ανερχόταν σε 4,1 εκατομμύρια. Η κρίση οδηγεί σε αύξηση του αριθμού των αστέγων και έχει ως αποτέλεσμα να εμφανίζονται στην εν λόγω κατηγορία ολοένα και περισσότερο οικογένειες με παιδιά, νεαροί ενήλικες (αύξηση κατά 20% στη Δανία και κατά 15% στις Κάτω Χώρες) και άνθρωποι που προέρχονται από περιβάλλον μεταναστών. Το 2011, πάνω από 25 εκατομμύρια παιδιά στην ΕΕ διέτρεχαν κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Σχεδόν 6 εκατομμύρια στερούνται τα καινούργια ρούχα (δηλαδή τα μη μεταχειρισμένα) και σχεδόν πέντε εκατομμύρια δεν έχουν δύο ζευγάρια παπούτσια στο σωστό μέγεθος. Τα παιδιά μας διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού από ό,τι το σύνολο του πληθυσμού (27,1% σε σύγκριση προς 23,5%). Ακόμα και σε χώρες όπου ο συνολικός κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού είναι σταθερός, ο κίνδυνος για τα παιδιά αυξάνεται (π.χ. Γερμανία). Τα παιδιά που υποφέρουν από υλική στέρηση έχουν λιγότερες πιθανότητες από τους συνομηλίκους τους που βρίσκονται σε καλύτερη οικονομική κατάσταση να σημειώσουν καλές επιδόσεις στο σχολείο και να αναπτύξουν το πλήρες δυναμικό τους». Η πραγματική κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη γιατί η τάση αύξησης της μαζικής ανεργίας της φτώχειας και της απόλυτης εξαθλίωσης εργατικών - λαϊκών στρωμάτων συνεχίζεται και το 2014.

Οι δημαγωγικές προγραμματικές διακηρύξεις για καπιταλιστική ανάπτυξη της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ μόνο δεινά και φτώχεια φέρνουν στο λαό, γιατί κριτήριο της αντιλαϊκής πολιτικής τους είναι η κερδοφορία του κεφαλαίου.

Η ίδια η ζωή καθημερινά επιβεβαιώνει την επιστημονικά τεκμηριωμένη στρατηγική - το νέο Πρόγραμμα που ψηφίστηκε στο 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ, που δίνει πολύτιμα εφόδια για τη διαπάλη του Κόμματος με το κεφάλαιο, τα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα: «Η εκδήλωση της γενικευμένης και συγχρονισμένης οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης έφερε στο προσκήνιο τον ιστορικά ξεπερασμένο και απάνθρωπο χαρακτήρα του καπιταλιστικού συστήματος, την αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού, την ανάγκη ανασύνταξης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, τη χειραφέτηση του εργατικού λαϊκού κινήματος».

Η ενίσχυση παντού του ΚΚΕ, στο εργατικό λαϊκό κίνημα, στις εκλογικές μάχες -ευρωεκλογές, περιφερειακές και δημοτικές εκλογές- αποτελεί προϋπόθεση για τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας, την ενδυνάμωση της αντιμονοπωλιακής αντικαπιταλιστικής πάλης, για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την κατάκτηση και οικοδόμηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας, για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Γιώργος Τούσσας

Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ - ευρωβουλευτής