EAΣ Δεν είναι μία επιχείρηση...

Είτε αριθμητικά το πάρεις, είτε με βάση τις παραγωγικές δυνατότητες που διαθέτει, η ΕΑΣ είναι ένας όμιλος παραγωγικών και εργοστασιακών εγκαταστάσεων ικανός για να παράγει από κάλυκες όπλων, μέχρι και βυθιζόμενες γέφυρες

Μία από τις επιχειρήσεις που σχεδιάζεται να παραδοθεί, κατά προτεραιότητα, στον ιδιωτικό τομέα, είναι τα «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα». Πληροφορίες, μάλιστα, που δεν διαψεύδονται από την πλευρά της κυβέρνησης, αναφέρουν ότι και για την περίπτωση της ΕΑΣ μελετάται να τεθεί σε εφαρμογή η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, το σενάριο του πλήρους κλεισίματος.

Η ΕΑΣ ήταν από χρόνια προγραμμένη. Και από τη ΝΔ και από το ΠΑΣΟΚ, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για επιχείρηση στρατηγικού χαρακτήρα. Μία επιχείρηση, με υψηλές παραγωγικές δυνατότητες που υποβαθμίστηκε, υπονομεύτηκε, μετατράπηκε σε φέουδο των μπλε και πράσινων κυβερνώντων. Μια επιχείρηση που οι εργαζόμενοι γνώρισαν το αποκρουστικό πρόσωπο του κράτους - εργοδότη.

Πρόκειται για μια επιχείρηση, που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ.

Ολόκληρος όμιλος

Τα ''Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα'' στην πραγματικότητα είναι ένας ενιαίος όμιλος επιχειρήσεων που δημιουργήθηκε το 2004, μετά από τη συνένωση δύο ιστορικά σημαντικών επιχειρήσεων. Της ΠΥΡΚΑΛ και της ΕΒΟ.

Το ''Ελληνικό Πυριτιδοποιείο & Καλυκοποιείο'' ιδρύθηκε το 1874 και διαθέτει μια γκάμα παραγωγής πυρομαχικών φορητού οπλισμού, μεσαίων και μεγάλων διαμετρημάτων, βλημάτων όλμων και πυροσωλήνων.

Η ''Ελληνική Βιομηχανία Οπλων'' αντίστοιχα, ιδρύθηκε το 1977 και δραστηριοποιείται στην κατασκευή όπλων φορητού οπλισμού, όλμων, οπλικών και πυραυλικών συστημάτων, προωθητικών πυρίτιδων και γεμισμάτων καθώς επίσης και πυρομαχικών μεσαίων και μεγάλων διαμετρημάτων.

Τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, που καθημερινά απαξιώνονται εξαιτίας της επιλογής των κυβερνώντων να αποκλείουν τις μονάδες της από παραγγελίες στρατιωτικού υλικού, αποτελούνται από μια σειρά εργοστασιακές εγκαταστάσεις, από εργοστάσια που μπορούν να προσαρμόσουν την παραγωγή τους για να εξυπηρετήσουν διάφορους κλάδους της βιομηχανικής παραγωγής, διαθέτουν τεχνογνωσία για την προώθηση τεχνικών και κατασκευαστικών έργων. Το προσωπικό που απασχολούνταν πριν εκδηλωθεί ανοιχτά η πολιτική απαξίωση της εταιρείας είχε φτάσει τις 7.000.

Για να εξυπηρετηθεί ο στόχος της απαξίωσης και της δημιουργίας προϋποθέσεων για την μεταβίβαση της εταιρείας σε ιδιώτες, οι διάφορες κυβερνήσεις, φρόντισαν πρώτα και κύρια να αποκλείσουν την ΕΑΣ από τις κρατικές παραγγελίες, «κόβοντας» ουσιαστικά την παραγωγή.

Ετσι, ενώ δίνονταν δισεκατομμύρια στις διάφορες πολυεθνικές για προμήθειες στρατιωτικού υλικού, η ΕΑΣ αποκλειόταν συστηματικά από παρόμοιες προμήθειες, με συνέπεια πολλές φορές να μην μπορεί να καταβάλει ακόμα και τη μισθοδοσία.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα τέλη του 2006 ακόμα το ΚΚΕ είχε καταγγείλει στη Βουλή την άρνηση της ΝΔ να δώσει παραγγελίες του υπουργείου Αμυνας στην ΕΑΣ, παραγγελίες που ξεπερνούσαν τις 500 χιλιάδες ευρώ και είχαν προστιθέμενη αξία που ξεπερνούσε το 40 και 50%!

Ακόμα και το 2010, όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κοπτόταν δήθεν για τη συγκράτηση του κρατικού χρέους, με ειδικές αποφάσεις εξαίρεσε τα ΕΑΣ από την παραγγελία 120 αρμάτων, την μεγάλη «παρτίδα» καταστροφής πυρομαχικών, την κατασκευή 16.000 βλημάτων, την προμήθεια 4.000 αλεξίσφαιρων γιλέκων κλπ.

Σήμερα εκτιμάται ότι εργάζονται 971 εργαζόμενοι διαφόρων ειδικοτήτων.

Μια ματιά μόνο στα επίσημα στοιχεία που συνθέτουν την περιουσία της ΕΑΣ, όπως εκφράζεται μέσα από το συγκεκριμένο όμιλο, αποδεικνύει πολύ εύκολα ότι πρόκειται όχι απλά για σημαντικό περιουσιακό κομμάτι, αλλά κυριολεκτικά για «φιλέτο». Και βέβαια, όταν κάποιος επιχειρεί αντικειμενικά να αξιολογήσει μια παραγωγική μονάδα, όπως είναι η ΕΑΣ, δεν το κάνει από τη σκοπιά του επιχειρηματικού κέρδους, αλλά έχοντας ως μέτρο, τις δυνατότητες που έχει η συγκεκριμένη μονάδα να συμβάλει στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, λειτουργώντας βεβαίως στο πλαίσιο μιας διαφορετικού τύπου ανάπτυξης.

Οι δραστηριότητες της ΕΑΣ περνάνε μέσα από δύο κύρια τομείς λειτουργίας, τον Αμυντικό τομέα και τον τομέα των Εμπορικών Δραστηριοτήτων, ενώ ταυτόχρονα έχει τρεις θυγατρικές εταιρείες. Αυτές είναι :

  • Η ''Μεταλλουργική Βιομηχανία Ηπείρου'', η οποία κατασκευάζει είδη από χαλκό και κράματα χαλκού, όπως δίσκους, φύλλα και ταινίες χαλκού για το ελεύθερο εμπόριο, ποτηράκια (κυάθια) για βολίδες και κάλυκες πυρομαχικών, αλλά και κέρματα νομισμάτων διαφόρων τύπων.

  • Η ''Ηλεκτρομηχανική Κύμης'', που παράγει προϊόντα για ατομική προστασία, όπως αλεξίσφαιρα γιλέκα, στολές NBC, αλεξίσφαιρες ασπίδες και κράνη καθώς και στολές διαφόρων τύπων.

  • Η ''LT-PYRKAL cjsc'', που δραστηριοποιείται στην κατασκευή κρυστάλλων Laser και εξαρτημάτων για συστήματα Laser.


Η παραγωγική δυναμικότητα της ΕΑΣ, δηλαδή αυτό που μπορεί να παραχθεί από τα μέσα παραγωγής που διαθέτει, στηρίζεται στην λειτουργία πέντε εργοστασιακών συγκροτημάτων, μηχανουργείων, ερευνητικών γραφείων κλπ, που βρίσκονται στον Υμηττό, στο Λαύριο, στο Αίγιο, στην Ελευσίνα, στην Μάνδρα Αττικής, στην Κύμη και στο Κεφαλόβρυσο Πωγωνίου Ιωαννίνων.

Σταθερά και χωρίς ταλαντεύσεις

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή, όταν πρωτοεμφανίστηκαν οι προθέσεις των κυβερνώντων να οδηγήσουν την εταιρεία στην ιδιωτικοποίηση ή και στο κλείσιμο, με συνέπεια και χωρίς ταλαντεύσεις κατήγγειλε αυτές τις επιλογές και στήριξε κάθε αγωνιστική πρωτοβουλία των εργαζομένων στην εταιρεία. Η θέση του ΚΚΕ ήταν απέναντι, στο συντελούμενο έγκλημα, αφού η ιδιωτικοποίηση ή το κλείσιμο της ΕΑΣ αποτελεί μια πολιτική που υπονομεύει την κάλυψη των αμυντικών αναγκών της χώρας, εντείνει την ανασφάλεια και την εκμετάλλευση των εργαζομένων στην εταιρεία, παραδίδει μια παραγωγική μονάδα στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

Κάποιοι επιχείρησαν να ρίξουν δηλητήριο επειδή οι κομμουνιστές, λέει, είναι υπέρ της διατήρησης και ανάπτυξης βιομηχανικών μονάδων που παράγουν όπλα και σφαίρες, που χρησιμοποιούν οι αφεντάδες για να σκοτώνονται οι λαοί. Αυτά είναι παραμύθια και χυδαίος αντικομμουνισμός. Οι κομμουνιστές έχουν σαφείς και κρυστάλλινες θέσεις και γύρω από αυτό το ζήτημα.

Ο σύγχρονος κόσμος που ζούμε είναι ένας κόσμος γεμάτος από ανταγωνισμούς των καπιταλιστικών κρατών για νέες μοιρασιές και επικράτηση στις αγορές. Ενας κόσμος συνεχών αναμετρήσεων για την επιβολή της σύγχρονης τάξης πραγμάτων, στην οποία συμμετέχει ενεργά και η άρχουσα τάξη της χώρας, θέτοντας σε εύλογους κινδύνους την εδαφική ακεραιότητά της. Πολύ περισσότερο που ως χώρα γινόμαστε μέρος του προβλήματος, σε βάρος άλλων λαών, καθώς συμμετέχουμε και σε επιθετικούς πολέμους σε βάρος τους.

Η άποψη των κομμουνιστών είναι ότι όσο υπάρχει η εθνοκρατική οργάνωση, δηλαδή κάθε λαός είναι οργανωμένος σε κράτος και υπάρχουν σύνορα, η αμυντική ικανότητα μιας χώρας πρέπει να είναι πλήρως κατοχυρωμένη. Οπως πρέπει να είναι κατοχυρωμένο και το ότι δε θα απειλήσει την εδαφική ακεραιότητα καμιάς άλλης χώρας. Σε αυτά ακριβώς τα πλαίσια είναι αναγκαία όχι η ύπαρξη στρατιωτικής βιομηχανίας από την οποία θα πλουτίζουν τα μονοπώλια, αλλά η ύπαρξη μιας αμυντικής βιομηχανίας, η οποία βεβαίως θα είναι κρατική. Βεβαίως επειδή ακριβώς βρισκόμαστε στην εποχή του ιμπεριαλισμού και τα μονοπώλια προκαλούν τους πολέμους, οι καπιταλιστικές χώρες συμμετέχουν σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους, η αμυντική βιομηχανία είναι προσαρμοσμένη σ' αυτές ανάγκες των άδικων πολέμων, άλλωστε η άμυνα της Ελλάδας είναι προσαρμοσμένη στο δόγμα του ΝΑΤΟ. Παρ'όλ' αυτά ακόμη και στον καπιταλισμό, οι κομμουνιστές είναι αντίθετοι στο να ανήκει η αμυντική βιομηχανία σε ιδιώτες καπιταλιστές.

Η άλλη παραγωγή

Η άλλη πλευρά του ζητήματος είναι ότι ακόμα και αν οι παραγγελίες στρατιωτικού υλικού από το Δημόσιο δεν φτάνουν για να καλύψουν τις παραγωγικές δυνατότητες της επιχείρησης, αυτή η ίδια η επιχείρηση, οι άνθρωποι που εργάζονται εκεί με την υπάρχουσα υποδομή, μπορεί εύκολα να αναπροσανατολίσει την παραγωγή της σε διάφορα εμπορικά είδη. Είναι ενδεικτικό ότι όπως βεβαιώνουν και οι εργαζόμενοι της εταιρείας, οι μονάδες του ομίλου:

Συμμετείχαν στα μεγάλα έργα της ΔΕΗ.

  • Παρήγαγαν, μελετούσαν και κατασκεύαζαν όλον τον εξοπλισμό των ορυχείων.

  • Εφτιαξαν τη βυθιζόμενη γέφυρα στον Ισθμό της Κορίνθου.

  • Παρήγαγαν ταινιοδρόμους, αποθέτες, εκσκαφείς, μειωτήρες κλπ.

  • Κάποια εποχή παρήγαγαν τις πετρελαιομηχανές ΦΑΡΙΜΑΝ.

  • Διέθεταν τεχνογνωσία για μελέτη και κατασκευή ανεμογεννητριών.

  • Κάτω από ορισμένες συνθήκες θα μπορούσαν να παράξουν ακόμα και ιατρικά μηχανήματα, όπως εξαρτήματα μηχανημάτων αιμοκάθαρσης.

  • Το τμήμα μεταλλικών κατασκευών, θα μπορούσε να κατασκευάζει ακόμα και γέφυρες.


Με δυο λόγια όταν μιλάμε για τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, εννοούμε μια σειρά ολοκληρωμένες παραγωγικές μονάδες, που κάτω από διαφορετικές προϋποθέσεις και στα πλαίσια μιας ανάπτυξης προς όφελος του λαού, θα μπορούσαν να έχουν σημαντική συνεισφορά στην πολιτική ικανοποίησης των αναγκών των εργαζομένων. Οι κομμουνιστές ποτέ δεν έκρυψαν την άποψή τους. Οταν μιλάμε για τον εργάτη και την εργασία του, τα παραγωγικά μέσα και τη διαδικασία της παραγωγής, την βιομηχανική μονάδα και τα αποτελέσματά της, μιλάμε για την, εν δυνάμει, παραγωγή κοινωνικού πλούτου, ο οποίος στα χέρια των παραγωγών του, αποτελεί όπλο, εφόδιο και μέσο για την βελτίωση των συνθηκών ζωής της εργατικής τάξης και των εργαζομένων συνολικά.

Ολα αυτά βέβαια, για τους κυβερνώντες είναι ψιλά γράμματα. Γι΄ αυτό ακριβώς και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ στο παρελθόν, και η συγκυβέρνηση των δύο με την ΔΗΜΑΡ σήμερα, όλες αυτές τις πλευρές τις παρακάμπτουν. Είτε αφορούν τις αμυντικές ανάγκες μιας χώρας η οποία κατά τα άλλα πρωταγωνιστεί στις στρατιωτικές δαπάνες, είτε δείχνουν τις παραγωγικές δυνατότητες της ΕΑΣ. Μονόδρομος γι΄ αυτούς είναι πρώτον να συνεχίσουν να εντάσουν την πολιτική της άμυνας στα κατά καιρούς δόγματα του ΝΑΤΟ και να συνεχίσουν να κάνουν ρεκόρ στρατιωτικών προμηθειών από τις πολυεθνικές. Δεύτερον να θέσουν και επίσημα ταφόπλακα στις όποιες προοπτικές μπορεί να υπάρχουν για την ΕΑΣ, μέσω της ιδιωτικοποίησης ή και του κλεισίματος. Τρίτον, να συνεχίσουν χωρίς καθυστερήσεις το πρόγραμμα εκποίησης της δημόσιας περιουσίας.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις