Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στη Λαμία

Μεγάλη πολιτική συγκέντρωση του ΚΚΕ στη Λαμία, στην πλατεία Πάρκου πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Παρασκευής με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα. Παρατίθεται ολόκληρη η ομιλία: 

''Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Φίλοι και φίλες,

Νιώθω ιδιαίτερη χαρά και τιμή που βρίσκομαι σήμερα στην πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα, στην πρωτεύουσα της Στερεάς, μια πόλη, μια περιοχή που έχει δώσει άξια παλικάρια και ήρωες του τιτάνιου αγώνα του λαού μας. Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες της Φθιώτιδας, τους άνεργους, τους αγρότες, τους επαγγελματοβιοτέχνες, έμπορους, τη νέα γενιά, τους συνταξιούχους. Χαιρετίζουμε τους απόγονους του Άρη Βελουχιώτη, του Τάκη Φίτσιου, τόσων και τόσων της ηρωικής γενιάς της Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, των μεγάλων δημοκρατικών λαϊκών αγώνων.

Το ΚΚΕ δηλώνει «παρών». Το ΚΚΕ είναι εδώ, στη Λαμία, στη Φθιώτιδα, σε όλη την Ελλάδα.

Το 19ο Συνέδριο, με τις ομόφωνα ψηφισμένες αποφάσεις του, άνοιξε το δρόμο στις σημερινές δύσκολες συνθήκες για την εναλλακτική διέξοδο για το λαό, διατύπωσε την πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ προς την εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα, για την οριστική και μοναδικά σίγουρη έξοδο από το φαύλο κύκλο των καπιταλιστικών κρίσεων, για την ευημερία του λαού και της νεολαίας.

Είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε μια νέα αρχή, μέσα στη συνέχεια της μεγάλης θετικής και αρνητικής πείρας που έχουμε συσσωρεύσει όλα τα τελευταία χρόνια, έτσι ώστε να ανταποκριθούμε πιο αποτελεσματικά στη βασική επιταγή του Συνεδρίου, για ένα Κόμμα ισχυρό, ικανό να αντέχει σε όλες τις συνθήκες, να ανοίγει ελπιδοφόρους δρόμους για το λαό, τη νεολαία.

Έχουμε τη θέληση, την αποφασιστικότητα, το υψηλό αίσθημα ευθύνης, τη ρεαλιστική αισιοδοξία για να πάμε μπροστά.

Φίλοι και φίλες,

Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Σαμαρά, των κυβερνητικών στελεχών περί «θυσιών που πιάνουν τόπο», «ανάκαμψης που έρχεται», γιατί «κάτι αλλάζει», προσπαθούν να καλλιεργήσουν κλίμα ευφορίας, ανοχής στην πολιτική της συγκυβέρνησης.

Η ΝΔ και οι εταίροι της, όμως, δεν απαντούν στο βασικό ερώτημα:

Τι αλλάζει για το 1,5 εκατ. των ανέργων που θα αυξηθεί γιατί σ' αυτούς θα προστεθούν και οι 15.000 δημόσιοι υπάλληλοι που θα απολυθούν – θα αποχωρήσουν λένε - ως το ’14;

Τι θα αλλάξει για τους εκατοντάδες φτωχούς εμπόρους και επαγγελματίες της περιοχής που δεν μπορούν ούτε λουκέτο να βάλουν, γιατί είναι πνιγμένοι στα χρέη; Μήπως θα τους σώσει η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας; Όχι, βέβαια! Θα τους ισοπεδώσει μια και καλή. Ποιον κοροϊδεύουν; Για την άσχημη κατάσταση των ΕΒΕ δεν φταίει ούτε το ωράριο των καταστημάτων σε όλη την Ελλάδα και δω στη Λαμία, ούτε οι συγκεντρώσεις στο κέντρο της Αθήνας. Η καπιταλιστική κρίση φταίει, που τσακίζει μισθούς και εργασιακά δικαιώματα. Η πολιτική που στηρίζει και γιγαντώνει τα μονοπώλια.

Τι αλλάζει για τα 600.000 παιδιά που ζουν σε συνθήκες φτώχειας στη χώρα μας;

Η ΝΔ και οι εταίροι της δεν απαντούν: Οι θυσίες του ελληνικού λαού πιάνουν τόπο, αλλά για ποιον; Και ποιος τελικά θα ωφεληθεί από την όποια ανάκαμψη, εάν και όταν έλθει;

1,5 εκατ. άνεργοι ξέρουν πως η πολυπόθητη ανάκαμψη δεν θα τους δώσει πίσω τη δουλειά που είχαν, με το μισθό που είχαν, δεν θα τους δώσει πίσω τη ζωή που είχαν, με το επίπεδο που είχαν...

Οι θέσεις εργασίας που θα φέρουν οι επενδύσεις τους, η όποια ανάκαμψη, και λίγες θα ‘ναι και κακοπληρωμένες.

Έχουν φροντίσει γι' αυτό διαχρονικά οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, αλλά και η συγκυβέρνησή τους με τη ΔΗΜΑΡ με τους αντεργατικούς νόμους, εντός και εκτός μνημονίου, που ψήφισαν.

Τα κροκοδείλια δάκρυα των ηγετών της ΕΕ για την ανεργία αποτελούν πρόκληση προς τα εκατομμύρια των ανέργων, ιδιαίτερα των νέων.

Τα προγράμματα της ΕΕ όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα, αλλά ανοίγουν νέους επικίνδυνους δρόμους. Δίνουν τη δυνατότητα στους μεγαλοεπιχειρηματίες να απολύουν εργαζόμενους που σήμερα έχουν σχετικά καλύτερα εργασιακά δικαιώματα και να τους αντικαθιστούν με άλλους, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, δικαιώματα, με μισθούς πείνας και άθλιες εργασιακές σχέσεις.

Τα λεγόμενα προγράμματα μαθητείας μετατρέπουν τους νέους σε σκλάβους, καταδικάζοντάς τους σε μόνιμη εργασιακή ανασφάλεια, περιπλάνηση και μετανάστευση.

Τόσο οι εκθέσεις της ΕΕ, όσο και η προχτεσινή έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας ισχυρίζονται ότι τα αντιλαϊκά μέτρα πρέπει να ενταθούν.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση ετοιμάζεται τις επόμενες μέρες να υποδεχτεί την τρόικα και δηλώνει αμετακίνητη από την πολιτική της σκληρής λιτότητας – πολιτική που, όπως λέει, θα της δώσει τη δυνατότητα να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της και έτσι να διεκδικήσει νέο «κούρεμα» του χρέους. Όμως νέο «κούρεμα» χρέους, δεν σημαίνει απλό «κούρεμα» για το λαό στα δικαιώματά του, αλλά κούρεμα με την ψιλή, κεφάλι «γουλί».

Υλοποίηση των δεσμεύσεων σημαίνει νέες μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο, τσάκισμα των εργασιακών ασφαλιστικών δικαιωμάτων και ό,τι έχει απομείνει απ’ αυτά, παλιά και νέα χαράτσια, παλιοί και νέοι φόροι για την εργατική λαϊκή οικογένεια.

Υλοποίηση των δεσμεύσεων σημαίνει ακόμα και κατασχέσεις σε μισθούς, συντάξεις, καταθέσεις για όσους ακόμα έχουν κάτι στην άκρη για τις δύσκολες ώρες. Γι' αυτό πρέπει να σημάνουμε συναγερμό. Καμιά κατάσχεση, κανένας πλειστηριασμός. Κάτω τα χέρια από τον δοκιμαζόμενο λαό. Είναι αδίστακτοι. Δείτε το σημερινό πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη». Για μια οφειλή 831 ευρώ βγάλαν στο σφυρί το σπίτι άνεργου μεταλλεργάτη, πατέρα δύο παιδιών. Βέβαια, δεν θα τους περάσει. Το ΚΚΕ βρέθηκε εκεί. Το ΠΑΜΕ βρέθηκε εκεί. Άλλοι άνθρωποι καλής θέλησης. Κανένας μόνος στην κρίση. Η δύναμη της αλληλεγγύης και του αγώνα θα νικήσουν.

Φίλοι και φίλες,

Νέο «κούρεμα» του χρέους – ποιον προσπαθούν να ξεγελάσουν, το ξαναζήσαμε αυτό – σημαίνει νέο «κούρεμα», παραπέρα υποβάθμιση και ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών στην Παιδεία, την Υγεία, την Πρόνοια και την Ασφάλιση, όπως π.χ συμβαίνει με το Νοσοκομείο της Λαμίας που σήμερα υπολειτουργεί, ενώ από άποψη υποδομών θα μπορούσε να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες Υγείας στη Φθιώτιδα, στην περιοχή, πολύ περισσότερο μάλιστα που βρίσκεται σε μεγάλο οδικό κόμβο, στο κέντρο της Ελλάδας.

Οι σοβαρές ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, οι ελλείψεις ακόμη και σε βασικά αναλώσιμα καθιστούν το νοσοκομείο ανίκανο να καλύψει στοιχειώδεις ανάγκες παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών, των νοσηλευτών, όλου του διοικητικού, εργατικού και τεχνικού δυναμικού του.

Την κατάσταση επιδεινώνει το γεγονός ότι υπολειτουργούν σχεδόν όλα τα περιφερειακά Κέντρα Υγείας, με αποτέλεσμα να αναγκάζεται ο λαός της περιοχής να καταφεύγει στους ιδιώτες.

Η κυνική ομολογία του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας ότι οι συντάξεις, που θα χορηγούν από δω και πέρα τα ασφαλιστικά ταμεία, θα είναι τόσο χαμηλές, ώστε αυτοί που θα τις λαμβάνουν θα ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, επιβεβαιώνει ότι οι προσδοκίες για ανάκαμψη σε καμία περίπτωση δεν σημαίνουν ανάκαμψη για συντάξεις και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, για την περίθαλψη και την υγεία τους.

Το Κόμμα μας έχει αναπτύξει πρωτοβουλίες το τελευταίο διάστημα για την Κοινωνική Ασφάλιση, να μη μειωθούν οι συντάξεις, για να σωθούν τα Ταμεία, να μην απολυθεί ούτε ένας εργαζόμενος από τα Ταμεία, εν ονόματι των συγχωνεύσεων των περιφερειακών τμημάτων που ετοιμάζουν οι διοικήσεις όπως του ΟΑΕΕ, του ταμείου των ελεύθερων επαγγελματιών. Να μην πειράξουν ούτε έναν εργαζόμενο από το περιφερειακό τμήμα της Λαμίας, είναι απαραίτητοι, εκτός των άλλων, γιατί εξυπηρετούν επαγγελματίες και εμπόρους σε όλη την ευρύτερη περιοχή.

Γι' αυτό λέμε: Καμιά αναμονή, καμιά ανοχή. Κανένα συγχωροχάρτι σε όλους αυτούς που ευθύνονται για την κατάσταση αυτή.

Καμιά αναμονή, καμιά ανοχή στην πολιτική διαχείρισης της κρίσης προς όφελος των μονοπωλίων, όπως κι αν αποκαλούν το περιβόητο μείγμα διαχείρισης που προτείνουν και οι μεν και οι δε, είτε είναι στη συγκυβέρνηση, είτε είναι σήμερα στην αξιωματική αντιπολίτευση ή σε άλλα κόμματα. Είτε προτείνουν μείγμα πολιτικής διαχείρισης της κρίσης που το ονομάζουν «περιοριστικό», είτε το ονομάζουν «επεκτατικό».

Μη σας μπερδεύουν με τις ονομασίες, στην Ευρώπη τα ίδια συζητάνε τα κοράκια. Ένα πρέπει να ξέρετε, ένα να σας μείνει από αυτές τις θεωρίες τους. Σε κάθε περίπτωση, είτε με «επεκτατική» είτε με «περιοριστική» διαχείριση τα αντιλαϊκά μέτρα είναι δεδομένα, η φοροληστεία είναι δεδομένη, οι αντεργατικές αναδιαρθρώσεις είναι δεδομένες.

Ακόμα κι όταν συζητούν κάποια μέτρα χαλάρωσης, που δεν είναι απίθανο να παρθούν στο μέλλον, αυτά δεν πρόκειται να βελτιώσουν τη θέση των εργαζομένων, δεν πρόκειται ούτε στο ελάχιστο να απειλήσουν τα συμφέροντα των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων, του κεφαλαίου. Το αντίθετο. Για τα κέρδη αυτών θα παρθούν.

Η αντιπαράθεση ανάμεσα στη μια εκδοχή με πυρήνα τη ΝΔ από τη μια μεριά και τον ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, είναι αντιπαράθεση «εντός των τειχών», ανέξοδη και ταυτόχρονα αδιέξοδη για το λαό, ανάμεσα στις διάφορες συνταγές διαχείρισης της κρίσης σε όφελος των επιχειρηματιών και της κερδοφορίας τους. Είναι αντιπαράθεση για το ποιος θα μπορέσει καλύτερα να διαχειριστεί την κρίση, για λογαριασμό του κεφαλαίου και όχι των εργαζομένων. Αυτούς τους θυμούνται μόνο για να υποσχεθούν φύκια για μεταξωτές κορδέλες, για να τους εξασφαλίσουν σαν εκλογική πελατεία.

Η αντιπαράθεση ανάμεσα στους δύο πόλους, τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα – όπως και χτες ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ – είναι αντιπαράθεση ανάμεσα σε μερίδες της αστικής τάξης για το ποιος, ποια κυβέρνηση με κορμό τη ΝΔ ή με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί καλύτερα να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της.

Δεν έχει τίποτα να κερδίσει ο λαός από μια τέτοια αντιπαράθεση.

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ λέει «Δεν είναι επένδυση. Αποεπένδυση είναι η αλλαγή τίτλων ιδιοκτησίας των δημόσιων οργανισμών και της δημόσιας περιουσίας», εμφανίζεται μεν στα λόγια να διαφωνεί με τις ιδιωτικοποιήσεις, συμφωνεί όμως με τις επενδύσεις, τις καπιταλιστικές επενδύσεις που κάνει σήμερα σε συνθήκες κρίσης ο καπιταλιστής με προαπαιτούμενο τη μέγιστη δυνατή κερδοφορία. Αποκρύβει όμως από το λαό ότι αυτό σημαίνει αύξηση της ανεργίας, της εντατικοποίησης, μείωση του εργατικού κόστους, όπως το λένε, με μείωση μεροκάματων και μισθών, με νέες αντεργατικές ρυθμίσεις στα εργασιακά του.

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ λέει «Η κυβέρνηση του μνημονίου πουλάει όλη την κρατική περιουσία, ενώ όλα τα σοβαρά κράτη πλην της Ελλάδας έχουν δημόσια περιουσία», δεν λέει ότι και η κρατική περιουσία είναι καπιταλιστική περιουσία γιατί το κράτος είναι των μονοπωλίων και σε κάθε περίπτωση είτε με κρατικοποιήσεις, είτε με ιδιωτικοποιήσεις ο καπιταλιστής κερδίζει. Ιδιαίτερα σήμερα, στις σημερινές συνθήκες που έχουμε πλήρη συνύφανση βιομηχανικού, εμπορικού, εφοπλιστικού, τραπεζικού κεφαλαίου και του κράτους τους.

Δεν λέει ότι τα λεγόμενα «σοβαρά κράτη που έχουν δημόσια περιουσία» είναι ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, όπου και εκεί οι λίγοι κηφήνες ευημερούν και οι λαοί υποφέρουν.

Για παράδειγμα η ΛΑΡΚΟ είναι στην πρώτη γραμμή των ιδιωτικοποιήσεων. Μια παραγωγική μονάδα με πάνω από 800 εργαζόμενους, με πάνω από 500 εργαζόμενους στα μεταλλεία της, οδηγείται στην ιδιωτικοποίηση, που αυτό μπορεί να σημαίνει ακόμη και το κλείσιμό της, αν έτσι συμφέρει τα μονοπώλια που ενδιαφέρονται για την αγορά της.

Η ΛΑΡΚΟ είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς το σύστημα μπορεί να εναλλάσσει το μείγμα διαχείρισης, ανάλογα με τη φάση που βρίσκεται, προκειμένου όμως να υπηρετεί πάντα τα ίδια συμφέροντα, τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Η ΛΑΡΚΟ και πολλές άλλες ιδιωτικές επιχειρήσεις τη δεκαετία του ‘70 και του ‘80 κρατικοποιήθηκαν, απαλλάσσοντας τους καπιταλιστές ιδιοκτήτες τους από χρέη, «εξυγιάνθηκαν» με χρήματα του λαού και σήμερα ιδιωτικοποιούνται για να υπηρετήσουν πάλι τα ίδια συμφέροντα.

Σήμερα δεν μπορούμε να μιλάμε για επιστροφή στη δεκαετία του ‘80 – που όμως και τότε ο λαός και οι εργαζόμενοι απολάμβαναν πολύ λιγότερα από αυτά που παρήγαγαν και κυρίως από αυτά που είχαν ανάγκη. Δεν μπορεί το σύστημα να επιστρέψει σε μορφές διαχείρισης του χθες, για να οδηγηθούμε πάλι στον ίδιο φαύλο κύκλο.

Αυτό που σήμερα είναι ρεαλιστικό και αναγκαίο για το λαό είναι αυτός ο πλούτος, αυτές οι επιχειρήσεις να κοινωνικοποιηθούν, να περάσουν στα χέρια του λαού, των εργαζομένων, του δικού τους κράτους. Εδώ και τώρα, όχι στο μακρινό μέλλον!

Θα μπορούσε η ίδια η ΛΑΡΚΟ να αποτελέσει πηγή ζωής για την ευρύτερη περιοχή με καθετοποίηση της παραγωγής, με αξιοποίηση της «σκουριάς» που σήμερα πέφτει στον Ευβοϊκό Κόλπο, με την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα από τα υποπροϊόντα. Θα μπορούσε να εξασφαλίσει εργασία σε πολλαπλάσιους εργαζόμενους απ’ ό,τι τώρα, όμως αυτό δεν μπορεί να το λύσει αυτό το καπιταλιστικό κράτος που θα 'χει στην ιδιοκτησία του τη ΛΑΡΚΟ.

Αυτό μπορεί να το λύσει το κράτος της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, να γίνει πράξη η πρόταση εξουσίας, διακυβέρνησης του ΚΚΕ, που θα κοινωνικοποιήσει τη ΛΑΡΚΟ και θα αξιοποιήσει τις τεράστιες δυνατότητές της προς όφελος των κοινωνικών, των λαϊκών αναγκών.

Στην πρώτη γραμμή επίσης είναι και το πέρασμα σε ιδιώτες των ιαματικών πηγών της περιοχής. Ήδη έχουν ιδιωτικοποιηθεί οι πηγές των Καμένων Βούρλων και του Πλατυστόμου, με αποτέλεσμα η χρήση τους να είναι απαγορευτική για τη συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων, αφού οι πηγές αξιοποιήθηκαν με στόχο τη μέγιστη κερδοφορία από τους επιχειρηματίες και με υψηλό τίμημα. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί και με τις υπόλοιπες πηγές, όπως αυτές της Υπάτης, των Θερμοπυλών, της Καΐτσας, αλλά και τις εναπομείνασες πηγές στα Καμένα Βούρλα.

Αγρότες της Φθιώτιδας,

Οι φετινές μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις, με ιδιαίτερη συμβολή και ρόλο και των αγροτών της Φθιώτιδας, δείχνουν τα οξυμένα προβλήματα της αγροτιάς. Την αγωνία τους αν θα μπορούν να συνεχίσουν την αγροτική δραστηριότητα και αύριο.

Όταν βλέπουν ότι το κόστος παραγωγής αυξάνεται, βλέπουν ότι η κυβέρνηση με τους φόρους και τα χαράτσια στο πετρέλαιο και το ρεύμα, τις γεωτρήσεις, τις αυξήσεις στις εισφορές στον ΟΓΑ, στον ΕΛΓΑ, τη μείωση επιστροφής του ΦΠΑ, που καθυστερούν και να την δώσουν, τους καταδικάζει όχι απλά στη φτώχεια, αλλά στην ολοκληρωτική καταστροφή. Το ίδιο ισχύει με το ποτάμι της εισαγωγής αγροτικών προϊόντων από όλο τον κόσμο, με βάση την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων και εμπορευμάτων που συμφέρει τα μονοπώλια.

Η κυβέρνηση, μάλιστα, φαίνεται ότι βιάζεται πολύ. Γι' αυτό ετοιμάζει τη φορολογία και των χωραφιών. Εργαλείο που θα πλήξει ακόμα πιο πολύ τη φτωχή αγροτιά για να ξεκληριστεί πιο γρήγορα, αλλά και για να μαζέψει χρήμα που θα «μπουκώσει» με δισεκατομμύρια πάλι τις τράπεζες, για να βγουν μετά όπως η Πειραιώς - ΑΤΕ που προπαγανδίζει ότι έχει «καλή καρδιά» και ενισχύει νέους αγρότες με γη και δάνεια ή τους καπνοπαραγωγούς για να ξανακαλλιεργήσουν.

Ποτέ οι τράπεζες δεν δανείζουν για να χάσουν. Το ξέρετε εσείς και με τα φωτοβολταϊκά - αλλά το κάνουν για να κερδίσουν ακόμα περισσότερα. Γι' αυτό η μεγάλη πλειοψηφία των μικρών και μεσαίων αγροτών είναι καταχρεωμένη, ζει μέσα στην αγωνία ότι έρχεται άμεσα και βίαια δήμευση και κατάσχεση. Να παρεμποδίσουμε τις κατασχέσεις με μαζική λαϊκή οργανωμένη αντίδραση και πάλη.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να περάσει αυτή η πολιτική, αντίθετα να διεκδικήσουμε και να επιβάλουμε ανάπτυξη για το λαό και τη χώρα και όχι την κερδοφορία των μονοπωλίων. Γιατί η ιδιωτικοποίηση του νερού, όχι μόνο του πόσιμου, αλλά και των γεωτρήσεων, είναι στον άμεσο σχεδιασμό της κυβέρνησης.

Οι αγρότες στην περιοχή του Δομοκού, που βιώνουν τις σοβαρές επιπτώσεις από την εξάλειψη της τευτλοκαλλιέργειας, ιδιαίτερα στη Λίμνη της Ξυνιάδας και της γύρω περιοχής δεν περιμένουν ότι με την ανάκαμψη η τευτλοκαλλιέργεια θα ξαναγίνει βασική καλλιέργεια. Το ίδιο και οι φτωχοί αγρότες της Μακρακώμης, της Σπερχειάδας και της Δυτικής Λοκρίδας που είχαν ως βασική πηγή εσόδων την καπνοκαλλιέργεια.

Φίλοι και φίλες,

Νέοι και νέες,

Μέρα με τη μέρα επιβεβαιώνεται ότι οι θέσεις και οι αντιπαραθέσεις των άλλων κομμάτων γύρω από το λεγόμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματική ανάγκη αντιμετώπισης του ρατσισμού, του ναζισμού, των αιτιών που γεννούν αυτά τα φαινόμενα, του οργανωμένου φορέα αυτών των αντιδραστικών και εγκληματικών ιδεολογιών, που στην Ελλάδα είναι κυρίως η Χρυσή Αυγή.

Άλλος είναι ο στόχος τους. Να υπηρετήσουν εκλογικές και κομματικές σκοπιμότητες, ο καθένας από τη δική του μεριά. Η ΝΔ για να μη χάνει ψήφους προς τη Χρυσή Αυγή. Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ για να διαφοροποιούνται από τη ΝΔ, με την οποία συγκυβερνούν και με σύμπνοια ψηφίζουν και υλοποιούν όλα τα αντιλαϊκά νομοσχέδια. Ο ΣΥΡΙΖΑ με τα «μπρος – πίσω» στο νομοσχέδιο για να ρίξει γέφυρες και προς άλλες δυνάμεις, επαναφέροντας τα παλιά ψευτοδιλήμματα δεξιά – αντιδεξιά.

Όλοι μαζί στρώνουν το έδαφος για να προχωρήσει η αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, να παγιδευτεί ο λαός στο νέο δίπολο ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ, που διαμορφώνεται, και στους δορυφόρους, που ήδη υπάρχουν ή άλλους που μπορεί να δημιουργηθούν στο μέλλον. Και, βέβαια, από αυτήν την αναμόρφωση δεν εξαιρείται και το ναζιστικό απόβρασμα της Χρυσής Αυγής.

Και όλοι μαζί - με τον έναν ή άλλον τρόπο - βάζουν πλάτη έτσι ώστε να περάσουν οι αντιδραστικές αποφάσεις της ΕΕ. Που δεν έχουν στόχο ούτε το ρατσισμό, ούτε το ναζισμό. Έχουν στόχο τις ριζοσπαστικές ιδέες, τους λαϊκούς αγώνες.

Έχουν στόχο να υποτάξουν το λαό στο να αποδεχτεί την ερμηνεία ιστορικών γεγονότων, το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, κομμένης και ραμμένης στα μέτρα των ιμπεριαλιστών.

Εμείς θα το λέμε ξανά και ξανά. Η Χρυσή Αυγή είναι γέννημα – θρέμμα του δικού τους συστήματος. Τα ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά της Χρυσής Αυγής - η εχθρότητα απέναντι στο λαό και τους αγώνες του, ο αντικομμουνισμός, ο ρατσισμός, η στήριξη των κεφαλαιοκρατών – είναι στοιχεία που υπάρχουν στη δική τους ιδεολογία, στο δικό τους σύστημα. Και η Χρυσή Αυγή τα εκφράζει με πιο απροκάλυπτο και ακραίο τρόπο. Να, γιατί λέμε ότι η αστική νομοθεσία – και πολύ περισσότερο η νομοθεσία της ΕΕ - δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη Χρυσή Αυγή.

Ο λαός και το εργατικό λαϊκό κίνημα μπορεί να τους τσακίσει παντού, σε χώρους δουλειάς, λαϊκές γειτονιές, να βάλει στο στόχαστρο το ίδιο το σύστημα που τους γεννά και τους θρέφει. 

Νέοι και νέες,

Εργαζόμενοι της Φθιώτιδας,

Θέλουμε να σας επιστήσουμε την προσοχή σε ένα άλλο ζήτημα: Η απόφαση του Συμβουλίου των Υπουργών Εξωτερικών, που ανοίγει επίσημα το δρόμο για εφοδιασμό με όπλα των λεγόμενων αντικαθεστωτικών της Συρίας από τα κράτη - μέλη της ΕΕ, αποτελεί κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επίθεσης σε βάρος του συριακού λαού.

Δεν είναι μακριά η Συρία, γειτονιά μας είναι. Οι φλόγες του πολέμου εάν ανάψουν για τα καλά, θα κάψουν κι εμάς.

Αυτή, λοιπόν, η απόφαση αναβαθμίζει την πολύμορφη στρατιωτική, οικονομική και διπλωματική στήριξη που δίνουν η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, μαζί με την Τουρκία, το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία προς τη λεγόμενη συριακή αντιπολίτευση και προετοιμάζει το έδαφος για μια ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση.

Το ΚΚΕ καταγγέλλει τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ που ψήφισε τη συγκεκριμένη απόφαση, επιβεβαιώνοντας την εμπλοκή της στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς σε βάρος του λαού της Συρίας. Είναι πολλαπλά εκτεθειμένες και εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που υποστηρίζουν τον ευρωμονόδρομο και την ιμπεριαλιστική συμμαχία της ΕΕ.

Ο ελληνικός λαός πρέπει να απαιτήσει άμεση απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις επεμβάσεις. Να κλείσει τώρα η βάση της Σούδας και όλες οι στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα και να επιστρέψουν τα ελληνικά στρατεύματα που συμμετέχουν σε ιμπεριαλιστικές αποστολές.

Εργαζόμενοι της Φθιώτιδας,

Αστικό πολιτικό σύστημα χωρίς δίπολο δε γίνεται. Γι' αυτό και το δίπολο ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ στη φάση αυτή φαίνεται να υπηρετεί καλύτερα τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης, με στόχο τη χειραγώγηση του εργατικού λαϊκού κινήματος.

Το αστικό πολιτικό σύστημα, λοιπόν, χρειάζεται και το ανάλογο δίπολο και το δίπολο χρειάζεται και τα ανάλογα διλήμματα, τα οποία θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν λέει: «Μπαίνουμε σε μια περίοδο πολιτικής πόλωσης ανάμεσα στο δίπολο που εκφράζουν στη χώρα οι πολιτικές δυνάμεις με ξεκάθαρη τοποθέτηση τόσο πάνω στο μνημόνιο όσο και πάνω στην παραδοσιακή ιδεολογική αντίθεση Δεξιάς – Αριστεράς».

Όμως, αγαπητοί συμπατριώτες, το κριτήριο δεν είναι, δεν πρέπει να είναι ποιος είναι, ποιος νιώθει «αριστερός», «δεξιός» «κεντρώος» αλλά ποιος είναι εργάτης, άνεργος, φτωχός αγρότης, ποιος ανήκει στα φτωχά λαϊκά στρώματα, ποιος έχει συμφέρον να αντιπαλέψει αυτές τις ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές που οδηγούν στη μακροημέρευση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Αυτό το κριτήριο, το ταξικό κριτήριο μπορεί να προφυλάξει τον εργάτη από τις τρικλοποδιές, τις παγίδες, από τις αυταπάτες, μπορεί να τον βοηθήσει να δει μπροστά του καθαρά, ολοκάθαρα ποιος είναι ο ένοχος, ποια είναι η αιτία, ποιος φταίει που οι λίγοι καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν οι πολλοί...

Η διαχωριστική γραμμή δεν είναι «μνημόνιο - αντιμνημόνιο» όπου «όλοι οι καλοί χωράνε» και κυρίως χωράει μέρος της αστικής τάξης που στη φάση αυτή βλέπει τα συμφέροντά της να ικανοποιούνται από ένα διαφορετικό μείγμα διαχείρισης τύπου ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το μέρος όμως της αστικής τάξης και πριν το μνημόνιο εξασφάλιζε κέρδη και μετά το μνημόνιο το ίδιο θα κάνει, αφού είναι ο ιδιοκτήτης των μέσων παραγωγής, έχει όλα εκείνα τα εργαλεία που του επιτρέπουν να κερδίζει, να θησαυρίζει.

Η διαχωριστική γραμμή δεν είναι «αριστερά - δεξιά», γιατί τόσο στα «αριστερά» όσο και στα «δεξιά» εναποθέτουν ελπίδες, προσδοκίες μερίδες της αστικής τάξης που επιδιώκουν να βγουν από την κρίση στην ανάπτυξη... είτε με συνταγή ΣΥΡΙΖΑ, είτε με συνταγή ΝΔ.

Η πλαστή διαχωριστική γραμμή «αριστερά - δεξιά» μπορεί να εγκλωβίσει πλήθος λαϊκών ανθρώπων οι οποίοι πρέπει να σκεφτούν όχι πού οι ίδιοι πολιτικά τοποθετούν τον εαυτό τους, αλλά πού η ίδια η ζωή ταξικά τους έχει τοποθετήσει.

Η πραγματική διαχωριστική γραμμή είναι αυτή που σήμερα αντικειμενικά ορθώνεται ανάμεσα στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού, στους εργάτες, τους ανέργους, τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοπασχολούμενους, τους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, στη λαϊκή πλειοψηφία που παράγει τον πλούτο από τη μια και από την άλλη σε μια χούφτα εκμεταλλευτές βιομήχανους, τραπεζίτες, εφοπλιστές, μεγαλοεπιχειρηματίες που κλέβουν τον πλούτο που παράγουν οι πολλοί, γι’ αυτό όλοι είναι παράσιτα.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Είτε με τα «αριστερά – δεξιά», είτε με τα «μνημονιακά – αντιμνημονιακά», με τους «μερκελιστές» ή τους «αντιμερκελιστές», η ανασύνθεση του αστικού πολιτικού σκηνικού, που είναι σε εξέλιξη με δίπολο, αλλά και δορυφόρους τύπου Αλαβάνου, Λοβέρδου κ.ά., αποδεικνύει τις υπαρκτές δυσκολίες της αστικής τάξης όχι μόνο να διαχειριστεί την κρίση του συστήματός της, αλλά και να χειραγωγεί το λαό σε αυτές τις συνθήκες.

Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα έχουν κάθε συμφέρον σήμερα να μεγαλώσουν, να πολλαπλασιάσουν τις δυσκολίες της αστικής τάξης και των κομμάτων της. Αυτό δε γίνεται με τη λογική της ανάθεσης σε μια κυβέρνηση που από τα πάνω θα τα λύσει όλα.

Η λύση, η διέξοδος για το λαό έρχεται κυρίως από τα κάτω, με οργάνωση της πάλης, με κοινωνική συμμαχία, τη λαϊκή συμμαχία. Μια συμμαχία που έχει περιεχόμενο και κατεύθυνση πάλης ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, ικανή να συσπειρώσει τη λαϊκή πλειοψηφία, με στόχο την εργατική λαϊκή εξουσία.

Η Λαϊκή Συμμαχία μπορεί να κινητοποιήσει τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού που υποφέρει, να εκφράσει σε ενιαία κατεύθυνση την πάλη της εργατικής τάξης με τους φτωχούς αγρότες, τους μικρούς επαγγελματίες, τους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, τους συνταξιούχους.

Παλεύει για όλα τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα και ταυτόχρονα κατευθύνει τη δράση της στην έξοδο από την κρίση υπέρ του λαού. Στις δοσμένες συνθήκες οργανώνεται και συντονίζεται για την αντίσταση, την αλληλεγγύη, την επιβίωση. Υπερασπίζεται το εργατικό και λαϊκό εισόδημα, μισθούς και συλλογικές συμβάσεις, συντάξεις, εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, τις τιμές πώλησης των αγροτικών προϊόντων από τους παραγωγούς, την προστασία αγροτών - αυτοαπασχολούμενων, τη λαϊκή στέγη από την αισχροκέρδεια τραπεζών και τη φορολογία.

Υπερασπίζεται το δικαίωμα στην αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Εκπαίδευση, Υγεία - Πρόνοια, την πάλη για φθηνά και ποιοτικά είδη λαϊκής κατανάλωσης, για δωρεάν πολιτιστικές και αθλητικές υποδομές. Παλεύει ενάντια στην εξάρτηση από όλων των ειδών τα ναρκωτικά και τον αλκοολισμό, για τη χειραφέτηση και ισοτιμία της γυναίκας, για την προστασία των ανέργων, τη μετακίνηση - στέγαση - σίτιση των μαθητών, σπουδαστών, φοιτητών, τις άμεσες ανάγκες των νέων ζευγαριών.

Διεκδικεί αντισεισμικά – αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά μέτρα, δημόσια έργα υποδομών που βελτιώνουν τις συνθήκες ζωής, την ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον. Αναδεικνύει τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας από την άποψη ύπαρξης πρώτων υλών, συγκέντρωσης μέσων παραγωγής, ικανοτήτων του εργατικού δυναμικού, επιστημονικών - τεχνολογικών κατακτήσεων.

Ιδιαίτερα σήμερα η πάλη είναι δεμένη με την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την κατάργηση των μνημονίων διαρκείας και των δανειακών συμβάσεων, με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, την ανατροπή της εξουσίας τους και τη διεκδίκηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.

Δεν λύνεται το πρόβλημα με γιαλαντζί προτάσεις, με ημίμετρα, όπως τα παραμύθια που ξεφουρνίζουν ορισμένοι, που παριστάνουν και τους επαναστάτες, ότι η λύση από την κρίση θα έρθει με έξοδο από το ευρώ και ως διά μαγείας θα λυθούν όλα τα προβλήματα, χωρίς άλλες αλλαγές στην οικονομία, στην κοινωνία, χωρίς να έχεις στα χέρια σου τους μοχλούς εκείνους όπως τον πλούτο της χώρας αυτής κοινωνικοποιημένο, χωρίς αποδέσμευση από την ΕΕ, χωρίς να μπορείς να σχεδιάσεις σαν κυβέρνηση, σαν εξουσία, την κατανομή των πόρων, την ανάπτυξη, την αξιοποίηση του εργατικού δυναμικού, την άρση των ανισομετριών, δηλαδή τον άλλο δρόμο ανάπτυξης σε όφελος του λαού.

Καθημερινά υψώνεται εξ αντικειμένου το κρίσιμο ερώτημα «ανάπτυξη για το λαό» ή «ανάπτυξη για τα μονοπώλια, για το μεγάλο κεφάλαιο».

Καθημερινά όλο και πιο επιτακτικά τίθεται το ερώτημα: «Ενσωμάτωση και υποταγή στο μεγάλο κεφάλαιο, στα αστικά πολιτικά κόμματα και τους συμμάχους τους ή αντίσταση, ρήξη, ανατροπή με κατεύθυνση την εργατική λαϊκή εξουσία;».

Η λαϊκή απάντηση πρέπει να δίνεται καθημερινά στους αγώνες, στην οργάνωση, στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης, στην ανάπτυξη της κοινωνικής, της λαϊκής συμμαχίας, παντού.

Το ερώτημα ενσωμάτωση και συναίνεση ή συνολική αντεπίθεση με όρους ρήξης προκύπτει και από τα νέα βάσανα που έχουν προστεθεί και θα προστεθούν εξαιτίας της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης.

Η διέξοδος βέβαια από τα αβάσταχτα προβλήματα δεν θα προκύψει σε μια μέρα. Χρειάζεται να προηγηθεί η ακάθεκτη αντεπίθεση του εργατικού κινήματος, του λαϊκού κινήματος, να ισχυροποιηθεί η πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης υπέρ του λαού και σε βάρος των μονοπωλίων. Γι’ αυτό επιμένουμε ότι χρειάζεται όλοι να συνειδητοποιήσουμε βαθύτερα τον ταξικό χαρακτήρα των προβλημάτων και της κυρίαρχης πολιτικής.

Γι’ αυτό έχει σημασία κάθε μάχη, είτε είναι απεργία, είτε συγκέντρωση και διαδήλωση, είτε αφορά τη ζωή των σωματείων, αρχαιρεσίες, εκλογές, να αξιοποιείται από την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα που υποφέρουν ώστε να γίνεται ένα δυνατό βήμα προς τα εμπρός, προς την αντεπίθεση, την ανατροπή.

Να μην υπάρχει καμία κοινωνική ή πολιτική μάχη που να μην αφαιρείται ένα μέρος της δύναμης της πλουτοκρατίας, ένα μέρος της δύναμης των αστικών πολιτικών κομμάτων, είτε κινούνται στον αστερισμό της ΝΔ είτε κινούνται στον αστερισμό του ΣΥΡΙΖΑ, οι ίδιοι ή οι δορυφόροι τους.

Αγαπητοί συμπατριώτες,

Σας καλούμε σε αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Δεν βάζουμε όρο να συμφωνήσετε σε όλα μαζί μας, σε όλο το Πρόγραμμά μας.

Εμείς δεν ζητάμε κομματική ταυτότητα στον εργάτη, στον υπάλληλο, στον επαγγελματία, στο νέο και τη νέα, στη γυναίκα της λαϊκής οικογένειας, ούτε ρωτάμε τι ψήφιζε μέχρι χτες.

Θέλουμε σήμερα να ενώσουμε τις λαϊκές δυνάμεις, τις ζωντανές δυνάμεις του λαού μας, σε μια μεγάλη λαϊκή συμμαχία, που θα έχει στόχους και κατεύθυνση πάλης ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια τον καπιταλισμό. Που η πολιτική πρόταση για έξοδο από την κρίση σε όφελος του λαού θα είναι ρεαλιστική και δεν θα στηρίζεται στα ψέματα και τις κωλοτούμπες των άλλων, στον καιροσκοπισμό και τον τυχοδιωκτισμό γνωστών και μη εξαιρετέων που αποφάσισαν, μέσα σε ένα χρόνο, να πάρουν όλα τα κακά χούγια του παλιού ΠΑΣΟΚ, για να καθίσουν στο σβέρκο του λαού ως χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη.

Η πρόταση του ΚΚΕ δίνει διέξοδο. Στηρίζεται στη δύναμη του λαού, στη δύναμη της πείρας, της ικανότητας, της θέλησης για μεγάλες αλλαγές κι όχι για απλά φτιασιδώματα που μακιγιάρουν απλώς και στην πρώτη μπόρα αρχίζει να ξεφτίζει το «σοβάτισμα».

Νέοι και νέες,

Λαέ της Λαμίας, της Φθιώτιδας,

Προχωράμε μπροστά.

Με δύναμη και θέληση.

Με εμπιστοσύνη στο δίκιο των ιδεών και των προτάσεών μας.

Με πείρα και δυνατότητες.

Μην καρτεράτε να λυγίσουμε ούτε για μια στιγμή

Ακριβώς γιατί έχουμε τη ζωή πάρα πολύ αγαπήσει…

Γεια σας!

Με το κεφάλι ψηλά! Δυνατά!

ΕΜΠΡΟΣ ΛΑΕ ΜΗ ΣΚΥΒΕΙΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ - ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΗ''.