Συνενοχή θέλει

Είναι αφοπλιστική μια φράση του βιβλίου που συμπυκνώνει όλη του την κριτική στον Υπαρκτό Σοσιαλισμό. "Υπήρχε κοινωνικό κράτος, είχε εξαλειφθεί η ανεργία, αλλά δεν υπήρχε καμία συμμετοχή του κόσμου στις αποφάσεις". Αυτό πρέπει να το σκεφτούμε πάρα πολύ. Ειδικά στις σημερινές εποχές, που απέναντι στην μεγάλη κρίση του καπιταλισμού, οφείλουμε να ανακαλύψουμε έναν νέο, πιο δίκαιο τρόπο να ζούμε. Η βάση αυτού του νέου, πρέπει να είναι η δημοκρατία και η συμμετοχή».

Ο Αλ. Τσίπρας τα είπε αυτά, μεταξύ άλλων, μιλώντας σε εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου της Δούρου για τον Γλέζο. Δεν θα σχολιάσουμε το ...σχόλιο για τον «υπαρκτό», δηλαδή για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα. Αλλωστε, από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουμε ακούσει πολύ χειρότερα, συκοφαντίες κανονικές.

Εχουμε όμως μια απορία. Ποιον τρόπο θα σκαρφιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ για να εξασφαλίσει τη συμμετοχή του λαού στις αποφάσεις; Ας πούμε, θα αποφασίσει ο λαός για παραγωγική ανασυγκρότηση υπέρ των συμφερόντων του; Πώς θα αποφασίσει για αυτήν, εφόσον η εξουσία θα βρίσκεται στα χέρια του κεφαλαίου, το οποίο μάλιστα θα στηρίζεται και στις διεθνείς συμμαχίες του, βλέπε ΝΑΤΟ και ΕΕ; Εφόσον τα κλειδιά της οικονομίας, τα μέσα παραγωγής θα τα κρατάνε στα χέρια τους τα μονοπώλια, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι καπιταλιστές; Ρητορικά τα ερωτήματα.

Τα περί παράδοσης της εξουσίας στο λαό και αδιαμεσολάβητης άσκησής της, όπως είπε πριν από τον Αλ. Τσίπρα η Ρ. Δούρου, θυμίζουν τα «το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση ο λαός στην εξουσία» που ξέρουμε τι έγινε. Εδώ δε χρειάζεται μεγάλη υπομονή. Κυριακή κοντή γιορτή. Να δούμε στην Περιφέρεια Αττικής πώς γίνονται σκόνη και θρύψαλα οι λεκτικοί βερμπαλισμοί που επέβαλλε στην περιφερειάρχη ο συγγραφικός της οίστρος...

Φυσικά, αφελείς δεν υπάρχουν πια. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να εξασφαλίσει τη στήριξη του λαού σε προειλημμένες αποφάσεις, σε αποφάσεις που έχει ήδη πάρει με γνώμονα τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου, την ανάγκη να στηριχθεί σε ενδεχόμενη ανάκαμψη, να αυξήσει την κερδοφορία του, να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά του, να εξασφαλίσει κολεγιές που θα «ζυμώσουν» μεγαλύτερη «πίτα» απ' την οποία θα του αναλογεί και μεγαλύτερο κομμάτι. Αυτές οι αποφάσεις πάνε χέρι - χέρι με άλλες, αντιλαϊκές. Αυτές οι αποφάσεις εδραιώνουν στην πράξη μια πραγματικότητα εφιαλτική για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Ο ΣΥΡΙΖΑ το ξέρει αυτό. Γι' αυτό και προβάλλει στο λαό τη χίμαιρα ενός κάποιου ξέφωτου όπου θα βγει μετά την ανηφόρα. Ανοχή θέλει για να αποτελειώσει τη δουλειά.

Κι ο μόνος που μπορεί να τον εμποδίσει είναι ο λαός. Παίρνοντας όπως τον καλεί το ΚΚΕ τη ζωή του στα χέρια του. Αδιαμεσολάβητα... Αφαιρώντας τη δυνατότητα απ' τους διαφόρους «σωτήρες» να του παίρνουν τη ζωή μέσα απ' τα χέρια του.

Β.