Γερμανία: Εκλογές για τη διαχείριση με το λαό γονατισμένο

Σ

ήμερα πραγματοποιούνται στη Γερμανία οι πολυαναμενόμενες ομοσπονδιακές εκλογές που θα αναδείξουν τον νέο διαχειριστή του συστήματος. Η προεκλογική «διαπάλη» ήταν ακριβώς αυτό: ποιος θα φανεί καλύτερος κουμανταδόρος των συμφερόντων του γερμανικού κεφαλαίου που θεωρείται η «ατμομηχανή» της ιμπεριαλιστικής διακρατικής Ενωσης, της ΕΕ. Το αποτέλεσμα των εκλογών από διάφορες αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις εμφανίζεται ως σημείο καμπή, που θα κρίνει και το μέλλον της Ενωσης, της Ευρωζώνης, και για τους εγχώριους «καλλιεργήτες» προσδοκιών (δηλαδή όλους πλην ΚΚΕ) και το ...μέλλον της Ελλάδας, σε σχέση με το κρατικό χρέος και τα παζάρια που θα γίνουν. Λένε: Αν «χάσει η Μέρκελ και οι χριστιανοδημοκράτες, ή υποχρεωθεί να πάει σε μεγάλο συνασπισμό με τους σοσιαλδημοκράτες του Στάινμπρουκ θα χαλαρώσει λίγο η αυστηρή λιτοτήτα». «Οι σοσιαλδημοκράτες ή το οπορτουνιστικό κόμμα της Αριστερας (Λίνκε)», που παρακαλάει για συνεργασία με αυτούς, «μπορούν να πιέσουν για κάποια φιλολαϊκά μέτρα». Αυτές οι ...ελπίδες και προσδοκίες δεν έχουν καμία απολύτως βάση, όπως δεν είχαν και οι αντίστοιχες με τη νίκη του «σοσιαλιστή» Ολάντ στη Γαλλία, που στην χώρα μας ο ΣΥΡΙΖΑ είχε βγει στα κεραμίδια ...για τον «άνεμο αλλαγής στην Ευρώπη».

Το σίγουρο είναι ότι το γερμανικό κεφάλαιο θα συνεχίσει την προσπάθεια να εκμεταλλευτεί την κρίση, καθώς και να αποφύγει να επιβαρυνθεί από τη ζημιά σε βάρος των ανταγωνιστών του που προκαλείται από την καταστροφή κεφαλαίων στην Ευρωζώνη και σε χώρες που βρίσκονται σε πορεία ελεγχόμενης χρεοκοπίας, όπως η Ελλάδα, που ήταν και ένα από τα βασικά ζητήματα της όποιας προεκλογικής αντιπαράθεσης. Το «γερμανικό θαύμα» που στήθηκε όλες τις προηγούμενες δεκαετίες και με τη συνδρομή των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσίων που συνέβαλαν στο να υποταχθούν οι εργαζόμενοι, είναι καλή παρακαταθήκη, που συμφωνούν ουσιαστικά στρατηγικά όλα τα κόμματα, και το λεγόμενο ευρωσκεπτικιστικό κόμμα, που διεκδικούν να μπουν στη γερμανική ομοσπονδιακή Βουλή.

Αυτό όμως το καπιταλιστικό «θαύμα» έχει πολύ συγκεκριμένες συνέπειες για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Ποιες είναι αυτές:

• 16 εκατομμύρια άνθρωποι, το 1/5 του πληθυσμού των 81 εκατομμυρίων, ζουν στα όρια της φτώχειας ή κάτω από αυτά.

• Οι περικοπές των κρατικών δαπανών σε Παιδεία, Υγεία και κοινωνικές υπηρεσίες, η όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή των οικογενειών στις δαπάνες αυτές σε συνδυασμό με τις υψηλές τιμές των ενοικίων και της Ενέργειας συμπιέζουν το λαϊκό εισόδημα.

• Ο αριθμός των «ενοικιαζόμενων» εργαζομένων τριπλασιάστηκε στα 10 τελευταία χρόνια κι έφτασε σχεδόν το 1 εκατομμύριο. 7,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι στα λεγόμενα «μίνι - τζομπς» μερική απασχόληση, πληρώνονται με μισθούς κάτω των 400 ευρώ το μήνα. Με τη μερική απασχόληση και τη «μαθητεία» των νέων, η επίσημη ανεργία εμφανίζεται σε χαμηλά επίπεδα.

• Εκθεση του Γερμανικού Ινστιτούτου Εργασίας αναφέρει για το διάστημα 2007-12 ότι το 10% των πλούσιων Γερμανών κατέχει πάνω από το 53% του συνολικού πλούτου της χώρας, ενώ το 50% των φτωχότερων Γερμανών μοιράζεται το 1%.

Δηλαδή, και στη Γερμανία, το κεφάλαιο, και όχι μόνο στο ...υποβαθμισμένο νότο, όπως αρέσκονται να λένε οι διάφοροι οπορτουνιστές διαχειριστές τύπου ΣΥΡΙΖΑ, τσακίζει τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα, για να βγει το ίδιο με λιγότερες απώλειες από τη βαθιά καπιταλιστική κρίση. Αυτή είναι η ουσία των εκλογών που δεν πρόκειται να βγει στην επιφάνεια, όταν η προσοχή θα πέφτει στα ιστογράμματα και τα ποσοστά που θα πλημμυρίσουν τις τηλεοπτικές οθόνες με τα exit poll και τα ποσοστά το βράδυ της Κυριακής.

Δ.Κ.