Σε ποιο χώμα φυτρώνουν;

Ομόφωνη καταδίκη της Χρυσής Αυγής», λένε τα αστικά ΜΜΕ, με αφορμή τα τελευταία γεγονότα σε Κερατσίνι και Πέραμα. Πέρα από την αυτονόητη καταδίκη μιας εγκληματικής ενέργειας, η στάση απέναντι στη Χρυσή Αυγή δεν έχει την ίδια αφετηρία και το ίδιο περιεχόμενο για όλα τα κόμματα και τις δυνάμεις που δρουν στο κίνημα. Το αστικό σύστημα γεννάει και ταΐζει τον φασισμό, για να τον χρησιμοποιήσει ενάντια στο κίνημα και στους πιο πρωτοπόρους εργάτες. Από αυτή τη σκοπιά, το «όχι» στη Χρυσή Αυγή δεν μπορεί να έχει το ίδιο περιεχόμενο για τα κόμματα που υπηρετούν και στηρίζουν το σύστημα και για το ΚΚΕ, που παλεύει να το ανατρέψει.

Σε τι έδαφος αναπτύχθηκε η Χρυσή Αυγή; Ορισμένα παραδείγματα: Στις «πλατείες», που εκθείαζαν τα αστικά ΜΜΕ, επειδή ήθελαν να φέρουν σε αντιπαράθεση το αυθόρμητο με το οργανωμένο και να λοιδορήσουν την αξία της οργανωμένης ταξικής πάλης, τα συνθήματα που κυριάρχησαν ήταν «κλέφτες πολιτικοί», «να καεί το .... η Βουλή», «οι 300 στο Γουδή» και άλλα παρόμοια. Τα ίδια συνθήματα αξιοποίησε η Χρυσή Αυγή στην προπαγάνδα της. Μάλιστα, πάτησε στα ιδεολογήματα που έσπερναν τα αστικά ΜΜΕ και κόμματα, μαζί και ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι για την κρίση ευθύνονται οι σπατάλες, τα λαμόγια πολιτικοί και ότι αυτοί πρέπει να τιμωρηθούν για να δει χαΐρι ο λαός. Μήπως την ίδια λογική δεν υπηρετούσαν και οι «επιδρομές» σε σπίτια πολιτικών, με επικεφαλής τον Κολλάτο, τον οποίο περίμεναν οι κάμερες σε κάθε του εφόρμηση; 'Η τα «ντου» εναντίον πολιτικών στις παρελάσεις, για τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε να λέει ότι έριξαν τότε την κυβέρνηση;

Ο ρατσιστικός λόγος της Χρυσής Αυγής ενθαρρύνεται από την αντιμεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης, η οποία παρουσιάζει ταυτόχρονα τους μετανάστες σαν μια από τις αιτίες της κακοδαιμονίας για τους Ελληνες. «Καθαρίσαμε τα κέντρα των πόλεων», κόμπαζε πρόσφατα από τη ΔΕΘ ο Αντ. Σαμαράς. Και οι χρυσαυγίτες φροντίζουν πράγματι να «καθαρίσουν» τις πλατείες από μετανάστες, χρησιμοποιώντας ρόπαλα, στιλέτα και άλλα φονικά εργαλεία. Μήπως το δήθεν αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που επιχείρησε να φέρει η κυβέρνηση, και το οποίο άνοιγε το δρόμο για την ποινικοποίηση της διαφορετικής άποψης για την Ιστορία και την εξίσωση κομμουνισμού - ναζισμού, δεν ήταν βούτυρο στο ψωμί της Χρυσής Αυγής; Μήπως η θεωρία των άκρων, που αποτελεί επίσημη γραμμή της κυβέρνησης, δεν παίζει τέτοιο ρόλο;

Ακόμα πιο πέρα: Το σύστημα καλλιεργεί τον ατομισμό, το «ο θάνατός σου η ζωή μου». Λοιδορεί αξίες όπως η συλλογικότητα στη ζωή, στη διεκδίκηση, στον αγώνα. Καλλιεργεί συνειδητά την αντίληψη στο λαό ότι τα προβλήματά του θα τα λύσει με ανάθεση σε ένα κόμμα της διαχείρισης, ή σε μια δύναμη όπως η Χρυσή Αυγή, που προβάλλεται σαν δήθεν «αντισυστημική», ενώ είναι μέχρι το μεδούλι του συστήματος. Το κίνημα, η εργατιά, ο λαός καμιά σχέση δεν μπορεί να έχει με τους δολοφόνους, τα τσιράκια των αφεντικών. Εχει τις δικές του αξίες, ξένες και εχθρικές για τους φασίστες και το σύστημα που τους γεννά και τους θρέφει. Με αυτές τις αξίες, με οργανωμένη ταξική πάλη, μπορεί να στείλει τους φασίστες στις τρύπες τους και τον καπιταλισμό στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ