Κινούμενη άμμος

Α μέσως μετά τις εκλογές του περσινού Ιούνη, το ΚΚΕ προέβλεπε ότι η Βουλή θα ήταν «κινούμενη άμμος», συνδέοντας αυτή την εκτίμηση με τη γενικότερη αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, που ήδη βρισκόταν σε εξέλιξη. Οι εξελίξεις επιβεβαίωσαν την πρόβλεψη του ΚΚΕ. Η έντονη κινητικότητα στις κοινοβουλευτικές ομάδες όλων των κομμάτων της διαχείρισης, που αναπτύχθηκε προεκλογικά, συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Τελευταίο παράδειγμα, η επιστροφή δύο «ανεξάρτητων» βουλευτών στη ΝΔ και ενός πρώην της ΔΗΜΑΡ στον ΣΥΡΙΖΑ. Είχαν προηγηθεί η αποχώρηση ομάδας βουλευτών από τους ΑΝΕΛ, η αποχώρηση του Λοβέρδου από το ΠΑΣΟΚ, η ανεξαρτητοποίηση βουλευτών της ΔΗΜΑΡ και άλλα παρόμοια.

Τ ο ψευτοδίλημμα που κυριάρχησε στις τελευταίες εκλογές ήταν «μνημόνιο - αντιμνημόνιο». Στη βάση αυτή σχηματίστηκαν νέα κόμματα, όπως οι ΑΝΕΛ, διαμορφώθηκαν κυβερνητικές συμμαχίες, όπως η προηγούμενη τρικομματική, οξύνθηκαν αντιθέσεις στο εσωτερικό των αστικών κομμάτων. Μετά τις εκλογές, και όσο το «μνημόνιο - αντιμνημόνιο» ξεθώριαζε στις λαϊκές συνειδήσεις, η κινητικότητα μεταξύ των κομμάτων της διαχείρισης αναζωπυρώθηκε. Η πίεση του λαϊκού παράγοντα και η δυσαρέσκεια για τα μέτρα οδήγησαν σε νέες διαφοροποιήσεις, ανεξαρτητοποιήσεις και διαγραφές βουλευτών. Ολα αυτά δεν μπορεί να τα δει κανείς ξεκομμένα από τις γενικότερες διεργασίες αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού και την προσπάθεια ανταγωνιζόμενων μερίδων της αστικής τάξης να επηρεάσουν τα πράγματα προς όφελός τους, με κοινή συνισταμένη τη χειραγώγηση του λαού.

Η προσπάθεια να παγιωθούν οι δύο πόλοι, με δεδομένα τα ζόρια των αστών να διαχειριστούν την κρίση, προκαλεί νέες μετακινήσεις, αλλά και φυγόκεντρες τάσεις, όπως, για παράδειγμα, στη ΔΗΜΑΡ. Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να μετατραπεί σε αξιόπιστο συνομιλητή των αστών και να διεκδικήσει με αξιώσεις τη διακυβέρνηση θα προκαλέσει εξελίξεις, μπροστά και στο συνέδριο που θα τον μετατρέψει σε ενιαίο κόμμα. Δηλώσεις, όπως αυτές του Τατσόπουλου για συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με ένα κομμάτι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η κοινοβουλευτική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ προς τη ΔΗΜΑΡ και ορισμένων βουλευτών της ΝΔ προς τη Χρυσή Αυγή, ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ στη συγκυβέρνηση και στον ευρύτερο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, ανταγωνιστικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ, δείχνουν ότι η μετάλλαξη του αστικού συστήματος είναι σε εξέλιξη και ότι έχουμε πολλά ακόμα να δούμε.

Ολ' αυτά επαληθεύουν τις δυσκολίες του αστικού πολιτικού συστήματος, τις αδυναμίες του να λειτουργεί όπως το προηγούμενο δικομματικό σύστημα. Γι' αυτό και οι επιλογές κυβερνητικών σχημάτων συνεργασίας, με τις όποιες δυσκολίες τους. Υπάρχουν ρωγμές που ένα ρωμαλέο εργατικό λαϊκό κίνημα, με αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, θα μπορούσε να τις μεγαλώσει, έτσι που να προκαλεί ακόμη μεγαλύτερες και μόνιμες δυσκολίες. Αυτό θα έβαζε εμπόδια και στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Σ' αυτό πρέπει να συμβάλει ο λαός, έχοντας κατά νου ότι η αναμόρφωση δε γίνεται για να σωθεί ο ίδιος, αλλά για να χειραγωγηθεί, να ενσωματωθεί στη διαχείριση ο όποιος ριζοσπαστισμός αναπτύσσεται σε λαϊκές συνειδήσεις. Σε τελική ανάλυση, να κρυφτεί η μόνη φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση, που δεν είναι η κατ' ανάθεση διαχείριση της φτώχειας και της εξαθλίωσης του λαού, με το ένα ή το άλλο μείγμα, αλλά η ανατροπή του σάπιου καπιταλισμού από μια πλατιά συμμαχία της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ