Παίζουν σε γήπεδο εχθρικό για το λαό


Μ ιλώντας προχτές στο ραδιόφωνο ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Βούτσης, ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο της στάσης πληρωμών αν ο ΣΥΡΙΖΑ εκλεγεί κυβέρνηση και σταματήσει η χρηματοδότηση της Ελλάδας από τους δανειστές. Η απάντηση που έδωσε ήταν η εξής: «Υπάρχει ένα διάστημα μηνών, πέρυσι το είχαμε υπολογίσει σε 5 - 6 μήνες με κόστος 4,2 δισ., όπου η χώρα αν δεν πληρώσει τις υποχρεώσεις της κ.λπ. καθώς θα διαρκεί η αναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων, θα μπορεί η χώρα σε αυτούς τους μήνες τουλάχιστον με τους πόρους και την παραγωγή που υπάρχει, να μείνει στα πόδια της. Αν χρειαστεί μεγαλύτερο από αυτό το διάστημα, θα δούμε με το λαό τι θα κάνουμε».

Α παντώντας, η ΝΔ κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «ζητά να σταματήσουν να λειτουργούν τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα Σώματα Ασφαλείας, οι Ενοπλες Δυνάμεις και να μην πληρωθούν συντάξεις και μισθοί». Πού συναντιούνται και πού διαφοροποιούνται τα δυο κόμματα; Τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ παίζουν στο γήπεδο της αστικής διαχείρισης της κρίσης. Γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει λογιστικά και όχι πολιτικά το ζήτημα του χρέους, για το οποίο καμία ευθύνη δεν έχει ο λαός. Εχοντας στο νου του ότι πρέπει να το ξεπληρώσει, έστω και με άλλους όρους από αυτούς που ισχύουν σήμερα, υπολογίζει πόσα δισ. ευρώ θα εξοικονομήσει σε περίπτωση που διακόψει προσωρινά την εξυπηρέτηση του χρέους, προκειμένου το κράτος να μην οδηγηθεί σε στάση πληρωμών προς το λαό.

Σ την πραγματικότητα, αναπαράγει έμμεσα το ψευτοδίλημμα «μέτρα ή στάση πληρωμών». Επιπλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι η διακοπή της χρηματοδότησης από τους δανειστές είναι πιθανό να συμβεί την περίοδο που θα διαπραγματεύεται μαζί τους την αναθεώρηση των δανειακών συμβάσεων. Αρα, ο ΣΥΡΙΖΑ δε μιλάει για ακύρωση των μνημονίων, αλλά για επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων. Που σημαίνει συμβιβασμός με τους δανειστές, άρα και νέα μνημόνια, ανεξάρτητα από το πώς θα τα σερβίρει στο λαό. Επιπλέον, καλλιεργεί τη συνείδηση ότι οι δανειστές είναι αναγκαίοι για να λειτουργήσει η χώρα, αφού θέλει την Ελλάδα μέσα στην ΕΕ και προοπτική ανάκαμψης για το κεφάλαιο, έστω και με άλλο μείγμα διαχείρισης.

Ο λαός μπορεί όχι απλά να «μείνει στα πόδια του», αλλά να κάνει άλματα, αν απεγκλωβιστεί από διαχειριστικές αυταπάτες και πιστέψει στη δύναμή του. Αν προσπεράσει τα ιδεολογήματα ότι από την καπιταλιστική ανάπτυξη, ανεξάρτητα από συνταγή, μπορεί να κερδίσει ο ίδιος. Λαός νικητής σημαίνει ιδιοκτήτης των μέσων παραγωγής και άρα του πλούτου που παράγει. Σημαίνει αποδέσμευση από την ιμπεριαλιστική ΕΕ, με μονομερή διαγραφή του χρέους και όχι διαπραγμάτευση με τα ντόπια και ξένα παράσιτα για το πόσο θα πεινάσει ο λαός για να τους ξεπληρώσει. Λαϊκή ευημερία σημαίνει κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, που καμιά απειλή για στάση πληρωμών δεν μπορεί να την κλονίσει, αφού τα κλειδιά της παραγωγής θα βρίσκονται στα χέρια του λαού και όχι των μονοπωλίων. Διέξοδος για το λαό δεν είναι τα παρακάλια και τα παζάρια για το πόσα θα χάσει. Είναι η λαϊκή συμμαχία και η αναμέτρηση για να τα πάρει όλα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις