Ανατροπές με ... βραβείο

Στη λίστα των επιχειρήσεων με το «Καλύτερο Εργασιακό Περιβάλλον» στην Ελλάδα, όπως αυτή συντάχθηκε από το Great Place to Work Institute Hellas, είχε συμπεριληφθεί η «Nestle» το 2014. Για τη «διάκρισή» της είχε παρουσιαστεί, μαζί με τους υπόλοιπους ...καλούς εργοδότες, σε ειδικό ένθετο της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ», που ήταν άλλωστε χορηγός επικοινωνίας της διοργάνωσης.

Ανάμεσα σε άλλα, το αφιέρωμα ανέφερε: «Οπως σχολιάζει ένας από τους εργαζόμενους, "αυτό που κάνει ασυνήθιστη την εταιρεία είναι το γεγονός ότι πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα των καιρών, μην απολύοντας και μην κόβοντας μισθούς, απλά προσπαθώντας να περάσει δύο σημαντικές έννοιες σε όλους τους υπαλλήλους, αυτές της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας. Κατανοώντας οι υπάλληλοι τις δύο αυτές έννοιες στον τομέα της εργασίας, επιτυγχάνεται το να διατηρούμε την πορεία της εταιρείας σε πολύ καλά επίπεδα, ώστε να περνάμε σχεδόν αλώβητοι την κρίση"».

Παρά τα εγκώμια στον «καλό» εργοδότη, το σκηνικό του «εργασιακού παράδεισου» μπορούσε και τότε εύκολα να ανατραπεί. Αρκούσε μια πιο κοντινή ματιά στην πραγματικότητα: Στην εκ περιτροπής 2ήμερη και 3ήμερη δουλειά για τους εργάτες στην παραγωγή, στην εργολαβοποίηση τμημάτων, όπως αυτό της καθαριότητας, στη μεταφορά των εργαζομένων πότε στις μονάδες του Ταύρου και πότε στα Οινόφυτα της Βοιωτίας, ανάλογα με τις ανάγκες της παραγωγής. Σημειωτέον ότι η συγκεκριμένη επιχείρηση είναι μια από τις 11 πολυεθνικές που το 2013 συναντήθηκαν με τον τότε πρωθυπουργό για να συζητήσουν την προοπτική επενδύσεων στην Ελλάδα, που θα δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη των θέσεων εργασίας.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι όλοι οι επιχειρηματικοί όμιλοι, που φιγουράρουν στη λίστα των βραβεύσεων, έχουν πάρει τα ίδια μέτρα. Σε κάθε περίπτωση, επαληθεύεται ότι ο εργοδότης φίλος δεν πιάνεται. Κι ότι ακόμα και εκεί που οι εργαζόμενοι δεν έχουν χτυπηθεί ακόμα όσο άλλοι συνάδελφοί τους, για λόγους που έχουν να κάνουν με τον κλάδο ή τον όμιλο που δουλεύουν, τίποτα δεν τους διασφαλίζει ότι δε θα είναι οι επόμενοι. Γι' αυτό πρέπει να παίρνουν τα μέτρα τους όσο είναι ακόμα νωρίς, να διαχωρίζονται από τη γραμμή της εργοδοσία, να προτάσσουν τις δικές τους ανάγκες, αρνούμενοι να σηκώνουν τις ίδιες σημαίες με τους καπιταλιστές.

Χ.