Τι κρύβει ο "κουρνιαχτός"

Ο

σο περισσότερο αποκαλύπτεται ότι μοιράζονται το ίδιο «κρεβάτι», τόσο θα φουντώνει ο καβγάς για το «πάπλωμα». Το έργο είναι χιλιοπαιγμένο στην Ελλάδα, οι πρωταγωνιστές μόνο αλλάζουν, κάθε που η αστική τάξη αναδιατάσσει το πολιτικό της προσωπικό και αλλάζει τη διανομή ρόλων.

Οσο περισσότερο επιβεβαιώνεται ότι κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ συναντιούνται στο κοινό πλαίσιο που ορίζουν τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και η αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ που αποτελεί τον «οδικό χάρτη» για την ικανοποίησή τους, τόσο θα σηκώνουν κουρνιαχτό για ζητήματα επουσιώδη, τα ίδια πάνω κάτω με αυτά για τα οποία χάλαγαν τον τόπο ΝΔ και ΠΑΣΟΚ πριν από μερικά χρόνια: Διαφθορά, διαπλοκή, σκάνδαλα κ.λπ. κ.λπ.

Τις τελευταίες μέρες αυτό ακριβώς συμβαίνει. Η μεταξύ τους «αντιπαράθεση» αγγίζει τα όρια της εξαχρείωσης. Ο ένας κάνει λόγο για οσμή σκανδάλων, ο άλλος καλεί τη Δικαιοσύνη να παρέμβει για να «καθαρίσει» τάχα τη λασπωμένη του υπόληψη, η Δικαιοσύνη παρεμβαίνει και το γαϊτανάκι αλληλοκατηγοριών καλά κρατεί για μέρες και ενώ στο μεταξύ προετοιμάζεται εντατικά νέος γύρος επίθεσης στο λαό που στενάζει.

Ο

ι εργαζόμενοι είναι οι τελευταίοι που έχουν συμφέρον από τη συγκάλυψη τέτοιων φαινομένων. Ομως, εξίσου δεν τους συμφέρει να μένει στο απυρόβλητο η αιτία τους και να εξαντλείται το όλο ζήτημα στην αντιπαράθεση ανάμεσα σε δήθεν αδιάφθορους και δήθεν διεφθαρμένους, ρόλοι που πολλές φορές εναλλάσσονται ανάλογα με το ποιος είναι στην κυβέρνηση και ποιος στην αξιωματική αντιπολίτευση. Διαφθορά, σκάνδαλα, εξαγορά συνειδήσεων δεν πέφτουν από τον ουρανό, βρίσκονται στο DNA ενός συστήματος που λειτουργεί με κριτήριο να αυγατίζει τα κέρδη των μονοπωλίων, ξεζουμίζοντας τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, ενός πολιτικού συστήματος που έχει ως στόχο την υπεράσπιση αυτής της νόμιμης κλοπής απ' τους λίγους του κόπου των πολλών, που επιδιώκει να διαχειριστεί τους λυσσαλέους ανταγωνισμούς ανάμεσα σε αρπαχτικά του κεφαλαίου που διεκδικούν μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα. Βρίσκεται, λοιπόν, στο DNA του καπιταλισμού. Τα περί υγιούς επιχειρηματικότητας και χρηστής διαχείρισης είναι «τρίχες κατσαρές».

Τ

ο γεγονός ότι πρόκειται για κάλπικη αντιπαράθεση που αποπροσανατολίζει το λαό απ' τα κύρια επίδικα της εποχής που διανύουμε, αποδεικνύεται κι απ' την επίκληση της ανάγκης για συναίνεση τόσο απ' την κυβέρνηση όσο κι απ' τον ΣΥΡΙΖΑ. Με τη διαφορά ότι οι μεν τη ζητάνε τώρα, οι δε την υπόσχονται για μετά τις εκλογές, ώστε να είναι από πάνω, με τα ηνία της διαχείρισης στα χέρια τους. Αυτό είναι και το μόνο υπαρκτό αντικείμενο σύγκρουσης ανάμεσά τους, η αστική διαχείριση.

Στο πλαίσιο αυτό έφτασε χτες ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Αλ. Τσίπρα και δεξί του χέρι, Νίκος Παππάς, να απειλήσει όσους ψηφίσουν την κυβερνητική πρόταση για Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα συνεργαστεί μαζί τους. Κι αυτό όταν ο ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει στέγη και μοιράζει υποσχέσεις για θεσούλες στην κυβέρνησή του, σε παράγοντες που υπηρέτησαν από κρίσιμες θέσεις το σύστημα, παίρνοντας σωρηδόν τις αντιλαϊκές αποφάσεις. «Εάν κάποιος δεν θεωρήσει ότι είναι σημαντικό να τερματιστεί αυτή η πολιτική και ψηφίσει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κόβει τις γέφυρες συνεργασίας μαζί μας», ήταν το μήνυμα που έστειλε μιλώντας στον ρ/σ «Real».

Κοινώς, μπορείτε να ψηφίζετε, να στηρίζετε, να υλοποιείτε την πολιτική που γονατίζει το λαό για να πατήσει στην πλάτη του η ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, αλλά να το κάνετε με μας στο τιμόνι κι όχι με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ!

Σ

την άλλη Ελλάδα, του μόχθου, αυτή η αντιπαράθεση «μυρίζει» κίνδυνο εγκλωβισμού της ξανά σε σχήματα και διλήμματα που θα την πάνε ακόμα πιο πίσω. Αυτή η Ελλάδα έχει χρέος να σταθεί στα πόδια της, να μη μοιρολογά ατενίζοντας τις σύγχρονες ανάγκες της που δεν μπορεί να ικανοποιήσει. Να βγει μπροστά, διεκδικώντας την ικανοποίησή τους, με γνώση ότι υπάρχουν οι δυνατότητες και πίστη στη δύναμή της να ανοίξει δρόμο σε ένα καλύτερο μέλλον. Στην κατεύθυνση ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης που στο επίκεντρο θα έχει τις ανάγκες του λαού, να συμπορευτεί με το ΚΚΕ.

Β. Ν.