Η ... καλή ΕΕ και ο ... συναινετικός καπιταλισμός

Η

 Διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ για τις Ευρωεκλογές αναλώνεται σε ένα «ακατάσχετο» ευχολόγιο για «Ευρώπη ειρηνική, πανευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας και συνεργασίας με τη συμμετοχή και της Ρωσίας, Ευρώπη χωρίς ΝΑΤΟ και ευρωστρατό, κατάργηση των βάσεων των ΗΠΑ και τα πυρηνικά όπλα» κ.λπ. Ενας εύσχημος τρόπος για να παρακάμψεις τα ερωτήματα αν πρέπει μια χώρα να είναι στο ΝΑΤΟ ή στην ΕΕ είναι να μιλάς γενικά για το στόχο διάλυσης αυτών των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών ...που θα έρθει κάποια στιγμή με μαγικό τρόπο. Αυτό, άλλωστε, δήλωσε ο ομογάλακτος του ΣΥΡΙΖΑ Γκ. Γκίζι του «Die Linke» όταν ρωτήθηκε από ανησυχούντες παράγοντες των ΗΠΑ για τη θέση του κόμματός του για τη διάλυση του ΝΑΤΟ.

Εκφράζοντας προβληματισμούς του κεφαλαίου που υιοθετούνται και από άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις η Διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει πως οι μηχανισμοί δημοσιονομικής πειθαρχίας που έχουν διαμορφωθεί σε επίπεδο ΕΕ προκαλούν «ασφυξία στις πιο αδύναμες χώρες, εξοβελίζουν τη δυνατότητα άσκησης εναλλακτικής πολιτικής ανάπτυξης». Κοροϊδεύει το λαό ότι έχει να περιμένει απ' την καπιταλιστική ανάπτυξη, άρα πρέπει να σηκώσει τη σημαία της αλλαγής του συσχετισμού προς όφελος των δυνάμεων που υπερασπίζονται ένα άλλο μείγμα διαχείρισης ικανό να την επισπεύσει.

Επαναλαμβάνεται η θέση στήριξης της καπιταλιστικής ανάκαμψης: «Στη χώρα πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα προγράμματα ανάπτυξης, αύξησης του όγκου της εργασίας και παραγωγικής ανασυγκρότησης (...) Απαιτείται γενναία φορολογική μεταρρύθμιση, αποκατάσταση της ρευστότητας (...) χωρίς διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους αποκλείεται να ανασάνει η χώρα».

Μάλιστα, για πρώτη φορά ομολογεί ότι «η ακύρωση των επαχθών όρων των συμβάσεων» θα τεθεί στη «διαδικασία της αναδιαπραγμάτευσης» και λεονταρίζει ότι σε περίπτωση εκβιασμού θα απαντήσει με «διακοπή πληρωμών», αλλά και με ...«καταγγελία για πρόκληση ζημιάς στη χώρα μας» και «προσφυγή για την ακύρωση των συλλογικών δικαιωμάτων κατά παράβαση του κοινοτικού κεκτημένου»!!!

Τέλος, στη Διακήρυξη αναπολείται ο παλιός καλός μεταπολεμικός «συναινετικός καπιταλισμός», σε αντίθεση με το «βάρβαρο νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό» του σήμερα. Δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει στους εργαζόμενους φυγή προς τα πίσω προς μια φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης που είχε τη δυνατότητα να διαμορφώνει μηχανισμούς πλατιάς ενσωμάτωσης εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων, μιας φάσης που έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Τόσο σύγχρονος, δηλαδή...