Καημός τους η ανάκαμψη του κεφαλαίου!

Ο

ι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται στο ίδιο στρατηγικό πλαίσιο με τα άλλα κόμματα της αντιλαϊκής αστικής διαχείρισης. Ετσι με αφορμή το ζήτημα της εξόδου στις αγορές «σηκώνει τους τόνους» για το αν η χρονική στιγμή και οι όροι της εξόδου συμφέρουν ή όχι την καπιταλιστική ανάκαμψη. Προσπαθώντας να αποπροσανατολίσει τις λαϊκές συνειδήσεις, κι ακόμα χειρότερα να φέρει το λαό σε θέση να αγωνιά για το αν το αστικό κράτος αποκατέστησε την πιστοληπτική του αξιοπιστία και με ποιους όρους το δανείζουν οι περιβόητες αγορές. Αν δηλαδή είναι και σε ποια θέση να στηρίξει την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Ηταν αποκαλυπτική η χτεσινή εμφάνιση του Γ. Σταθάκη, ενός εκ των διαμορφωτών της οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, στην πρωινή εκπομπή του ΣΚΑΪ όπου όλο το βάρος της κριτικής του στην κυβέρνηση το έριξε στο ότι δεν πρέπει να βγει τώρα στις αγορές αλλά μετά από μια αναδιάρθρωση του χρέους. Αφωνία στις αυτονόητες επισημάνσεις ότι η υλοποίηση της μνημονιακής πολιτικής - των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων δηλαδή που δεν αφήνουν πέτρα πάνω στην πέτρα, προκειμένου να «συμμορφώσουν» τα πράγματα σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου - είναι προϋπόθεση για την καπιταλιστική ανάκαμψη για λογαριασμό της οποίας «έσκιζε τα ρούχα του».

Ο

 Σταθάκης λοιπόν το ...βιολί του: «Πρέπει να πάμε στις αγορές, αλλά ακριβώς τότε, όταν θα έχουμε βιώσιμο χρέος, οπότε οι αγορές θα επανέλθουν, το δεκαετές ομόλογο θα επανέλθει, που σήμερα το αξιολογούν ως σκουπίδι, με ένα επιτόκιο που θα είναι λογικό, αυτός είναι στόχος» (...) «για να φτάσουμε εκεί πρέπει να αναδιαρθρωθεί το χρέος».

Ταύτιση όχι μόνο ως προς το στόχο αλλά και στο τι υπηρετεί αυτός ο στόχος: Τη δυνατότητα του αστικού κράτους να στηρίζει με ρευστό την καπιταλιστική οικονομία. Το επιχείρημα Σταθάκη ότι δεν υπάρχει ανάγκη δανειοδότησης, προκαλεί την ερώτηση «...οι ιδιωτικές επιχειρήσεις δεν έχουν ανάγκη;» και απαντά: «Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις θα αναστηθούν αν η χώρα αποκτήσει κανονική πρόσβαση επειδή έχει βιώσιμο χρέος». Θα αναστηθούν με τις πλάτες του κράτους τους και πάνω στα συντρίμμια των δικαιωμάτων του λαού, στις πλάτες του οποίου φορτώνεται μεγαλύτερο ακόμα χρέος.

Μάλιστα ο Γ. Σταθάκης υποστήριξε ότι όσο πιο πετυχημένη είναι η αναδιάρθρωση του χρέους, ευθέως ανάλογη επιτυχία θα γνωρίσει και η έξοδος της χώρας στις αγορές χρήματος. Ούτε κουβέντα φυσικά για το ότι ο λογαριασμός από τον πολυπόθητο επαναδανεισμό για λογαριασμό του κεφαλαίου (κρατικός και ιδιωτικός) είτε με τη σημερινή «έξοδο» είτε αργότερα μετά από αναδιάρθρωση (με «κούρεμα») που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ θα χρεωθεί στους εργαζομένους, στα φτωχά λαϊκά στρώματα για να τον πληρώσουν όπως έχουν πληρώσει τόσα και τόσα δάνεια και χρέη του κεφαλαίου μέχρι σήμερα.

Κ

υβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ τσακώνονται για το πώς και πότε θα γίνει η έξοδος στις αγορές. Ο ένας προσάπτει στον άλλον πολιτική σκοπιμότητα, κι εδώ έχουν αμφότεροι δίκιο. Ο καθένας για λογαριασμό του θέλει να είναι αυτός που θα διαχειριστεί τη διαπραγμάτευση για «κούρεμα» του χρέους και θα το εκμεταλλευτεί προπαγανδιστικά για να καρπωθεί πολιτικά οφέλη. Και για να μοστράρει στην αστική τάξη ως ο ικανότερος διαχειριστής της εξουσίας της και για να πουλήσει στο λαό φύκια για μεταξωτές κορδέλες, πλασάροντάς του σαν επιτυχία μια δυνατότητα που υπάρχει επειδή ο ίδιος χρεοκοπεί και ματώνει. Αλλά και για να εκφράσει ο καθένας διαφορετικά συμφέροντα στο πλαίσιο του κεφαλαίου που ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Οσο κι αν η προπαγάνδα τους επιμένει ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη είναι η γη της επαγγελίας, για το λαό είναι άνυδρη και στείρα γη.

Χ.