Θέλει να 'χει και διάρκεια ο εμπαιγμός

Ε

υκαιρία να ανακυκλώσει τις αυταπάτες που μεθοδικά καλλιεργεί στο λαό βρήκε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ με το ταξίδι του Αλ. Τσίπρα στο Στρασβούργο, όπου αναμένεται εκτός του Ολι Ρεν, να έχει επαφές με ευρωβουλευτές που δραστηριοποιούνται στην επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου που έχει αναλάβει να διερευνήσει, τάχα, το έργο της τρόικας στα τέσσερα κράτη - μέλη της ΕΕ με μνημόνιο, δηλαδή σε Ελλάδα, Κύπρο, Πορτογαλία και Ιρλανδία. Δεν πρόκειται βεβαίως για αγνών προθέσεων πρωτοβουλία, απεναντίας αντανακλά τον οξύτατο ανταγωνισμό μεταξύ καπιταλιστικών κρατών για το ποιου η αστική τάξη θα χάσει τα λιγότερα ή θα αρπάξει μεγαλύτερο κομμάτι του λεηλατημένου απ' τους λαούς πλούτου. Μεταξύ των κρατών του νότου και των κρατών του βορρά, ΕΕ και ΔΝΤ, Γερμανίας και ΗΠΑ, για το μείγμα διαχείρισης που μπορεί να φέρει κοντύτερα την έξοδο απ' την κρίση προς όφελος των μονοπωλίων. Μέσα στους κόλπους των ίδιων των αστικών τάξεων, οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί καλά κρατούν ανάμεσα σε μερίδες τους με αντικρουόμενα συμφέροντα.

Ε

ίναι διαδικασία που δεν αφορά τους λαούς. Ακόμα και αν γίνεται στο όνομά τους, αποσκοπεί να αποπροσανατολίσει από τους πραγματικά υπεύθυνους, δηλαδή τα μονοπώλια και τη βάρβαρη για τους λαούς στρατηγική που απαιτούν τα συμφέροντά τους, την ΕΕ που την επεξεργάζεται, τη χαράζει και την προωθεί και με τις ψήφους των ευρωβουλευτών, τις αστικές κυβερνήσεις που συμβάλλουν στη συνδιαμόρφωσή της και την εξειδικεύουν σε κάθε χωριστό κράτος, με πυγμή την επιβάλλουν στους λαούς προς όφελος των καπιταλιστών. Διαδικασία στημένη και διπλά προκλητική, αφού ως πρωτοβουλία προέρχεται απ' το Ευρωκοινοβούλιο κι από ευρωβουλευτές που επικυρώνουν το ένα μετά το άλλο τα αντιδραστικά, αντιλαϊκά μέτρα, ευρωβουλευτές προερχόμενοι από κόμματα που στις χώρες τους τσακίζουν τους λαούς τους, παίρνοντας ασταμάτητα μέτρα σε βάρος τους. Η τρόικα δεν ήταν ποτέ ανεξέλεγκτη. Είχε μπούσουλα τις κατευθύνσεις της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ που την απαρτίζουν, που πέρα και πάνω απ' τις διαφωνίες τους, για το συλλογικό καλό των μονοπωλίων που εκπροσωπούν, ομονοούν στο σφαγιασμό των δικαιωμάτων των λαών. Η ίδια η πολιτική της ΕΕ απαιτεί μνημόνια διαρκείας για τους λαούς.

Α

υτήν την παρωδία, τον εμπαιγμό για το λαό, έσπευσε να νομιμοποιήσει ευθύς εξαρχής ο ΣΥΡΙΖΑ, χειροκροτώντας την. Και τώρα ανοίγοντας διάλογο με τους πρωτεργάτες της, αφού, όπως μας πληροφορεί με non paper, ο Αλ. Τσίπρας «αναμένεται να προτείνει στους δύο εισηγητές την παράταση της διάρκειας και τη διεύρυνση της εντολής της συγκεκριμένης Επιτροπής, ώστε, καλώντας κάθε εμπλεκόμενο, πολιτικό ή μη πολιτικό πρόσωπο, να μπορέσει να διερευνήσει ενδελεχώς τις συνθήκες υπό τις οποίες κυβερνήσεις αποφάσισαν την υπαγωγή των χωρών τους σε Μνημόνιο, αλλά και τα "έργα και ημέρες" της τρόικας στις χώρες αυτές. Τα αποτελέσματα του έργου της Επιτροπής μπορούν να αξιολογηθούν και να αξιοποιηθούν από το επόμενο, νεοεκλεγμένο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο». Θέλει να είναι και διαρκείας ο αποπροσανατολισμός και η κοροϊδία! Γιατί όχι; Ευρωεκλογές έρχονται, μια χαρά θα τροφοδοτεί την ψευτοαντιπαράθεση ο καραγκιόζ μπερντές του ευρωκοινοβουλίου. Εξεταστική εκεί, εξεταστικές εδώ, ντόρος να γίνεται, μακριά απ' την ουσία όμως, για να μη φανεί ότι κοινό είναι το στρατηγικό πλαίσιο όπου κινούνται τα κόμματα της αστικής διαχείρισης.

Ψ.