Το Πανεπιστημιο και η Επιστημη της αντιγραφης

Η επιστήμη έχει πολλές όψεις. Ωστόσο δύο είναι οι κυρίαρχες για όποιον επιθυμεί να αποκτήσει μια σαφή εικόνα για την πανεπιστημιακή εκπαίδευση όχι μόνο στο εθνικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Η πρώτη οπτική αφορά στην επιστήμη που έχει το βλέμμα της στραμμένο στις κοινωνικές ανάγκες, στην επιστήμη δηλαδή που υπηρετεί τον άνθρωπο με την ιστορική έννοια του όρου. Αυτή η εκδοχή επιστήμης δεν μπορεί να υπηρετηθεί με αντιγραφή από αδαείς αντιγραφείς, ενώ σχεδόν ποτέ δεν χρηματοδοτείται. Ωστόσο η κυρίαρχη μορφή επιστήμης που δομείται στην βάση της εξυπηρέτησης των αναγκών κερδοφορίας της αγοράς μόνο μέσω της αντιγραφής, από αδαείς, ημιμαθείς, κενού περιεχομένου επιστήμονες μπορεί να πραγματοποιηθεί και έλλογα να χρηματοδοτηθεί.

Αυτό το διττό χαρακτηριστικό του σύγχρονού Πανεπιστημίου αφορά σε όλη την υφήλιο, καθώς πέραν της ακατάληπτης εγχώριας ετετερολαγνείας, το Ελληνικό Πανεπιστήμιο δεν διαφέρει ουσιαστικά σε επίπεδο θεώρησης και περιεχομένου σπουδών από τα αντίστοιχα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Σίγουρα οι υποδομές στο εξωτερικό είναι καλύτερες και τα κονδύλια περισσότερα, ωστόσο τα γνωστικά αντικείμενα και τα προγράμματα σπουδών προκαλούν εξίσου θυμηδία όσο και αυτά του Ελληνικού Πανεπιστημίου.

Το Ελληνικό πανεπιστήμιο όπως και τα διεθνή πανεπιστήμια παράγουν με φρενήρεις ρυθμούς επιστήμονες στα εξής επιστημονικά πεδία « Marketing, Coaching !, Internet Marketing ? , Advertising ?, Διοίκηση Ανθρώπινων Πόρων !!!» με την λίστα να είναι ατελείωτη, με αποτέλεσμα να έχει γεμίσει κάθε ελεύθερη γωνιά του πλανήτη Ceo σε κάθε απίθανο πεδίο της επιχειρηματικής δημιουργίας. Είτε αντιγράψει, είτε δεν αντιγράψει κάποιος σε αυτά τα επιστημονικά πεδία το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, καθώς θα πρέπει να είναι πρότυπο μικρόνοιας για να μην καταφέρει να μάθει τις βασικές αρχές marketing, που έχουν απαλλοτριωθεί από τις βασικές αρχές του συμπεριφορισμού, που έχουν αποκοπεί από την ψυχανάλυση για να είναι πιο εύληπτες στο μέσο νου. Μια απλή αναζήτηση με τίτλο «Οι βασικές αρχές του επιτυχημένου Ceo» στο internet μπορεί να μετατρέψει σε επιστήμονα τον οποιοδήποτε σε λίγα λεπτά.

Το να πληρώσει κάποιος χιλιάδες ευρώ σε ένα καταξιωμένο fast-food πανεπιστήμιο του εξωτερικού ή σε κάποιο από τα φιλικά στην επιχειρηματικότητα εγχώρια μεταπτυχιακά προγράμματα, πραγματικά χρήζει ψυχανάλυσης.

Φυσικά υφίστανται σοβαρά γνωστικά πεδία όπως αυτά της Ιατρικής, των Θετικών Επιστημών ,της Πολιτικής Οικονομίας, της Κοινωνιολογίας, της Φιλοσοφίας ή της Ιστορίας. Ωστόσο το πρόβλημα είναι πως χρηστικότητα ή μη των επιστημονικών μελετών που παράγονται, υποτάσσονται σε ένα βασικό κριτήριο που αποψιλώνει ακόμη και τους σοβαρούς επιστημονικούς κλάδους από τον σκοπό τους, που δεν μπορεί να είναι άλλος παρά η εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών. Αυτό το κριτήριο αφορά στο αν οι επιστημονικές μελέτες επιτύχουν να αποσπάσουν την αναγκαία χρηματοδότηση από την Αγορά προκειμένου να πραγματοποιηθούν. Για να καταστεί δυνατό αυτό, επιβάλλεται τα πορίσματα να αποφέρουν κέρδη όπως και να μην έρχονται σε ακατάλυτη σύγκρουση με πρότερα πορίσματα που επίσης αποφέρουν κέρδη. Δύσκολη η εξίσωση, με το αποτέλεσμα να γέρνει στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, προς την ιερότητα των αναγκών της Αγοράς.

Η αντιγραφή και η αριστεία στον καπιταλισμό είναι απόλυτα συγγενείς έννοιες και καταστάσεις. Καθώς το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα σε κάθε επιμέρους εθνική εκδοχή του παράγει αμόρφωτο, ημιμαθές αν και εξειδικευμένο εργατικό προσωπικό που καλείται να φέρει εις πέρας το έργο της Αγοράς, που δεν φημίζεται εξάλλου για την δυσκολία του, με την αντιγραφή να μην είναι παρά «πρακτική» και μέθοδος για τον μετέπειτα εργασιακό βίο, όπου θα κληθεί ο εργαζόμενος να πράττει ότι και ο διπλανός του. Να αντιγράψει δηλαδή το ίδιο μοντέλο πειθήνιας και ομοιόμορφης συμπεριφοράς. Έτσι ακριβώς οικοδομείται η περιβόητη αριστεία στην εκπαίδευση και στην ζωή.

Η Αντιγραφή είναι το μέσο και η Αριστεία ο σκοπός. Το ελληνικό πανεπιστήμιο διαχρονικά έχει θεσμοποιήσει την αντιγραφή , θεσμοποιώντας ταυτόχρονα μια κωμωδία αριστείας. Φορείς της αντιγραφής είναι φυσικά τα νεοφιλελεύθερα μορφώματα του πανεπιστημίου που τα μέλη τους διατυμπανίζουν την αριστεία μοιράζοντας έτοιμες εργασίες προωθώντας την αντιγραφή, πακέτο με ένα τριήμερο στην Μύκονο για να εορταστεί η επιτυχία.

Αντιγραφείς και Άριστοι είναι το ένα και το αυτό. Συνήθως άσχετοι ακόμη και στην αντιγραφή, ωστόσο άριστο υπηρετικό προσωπικό του συστήματος που τους θρέφει.

Χρήστος Μιάμης