Πασχιζει για επιστροφη στην "κανονικοτητα" του κεφαλαιου

Το αφήγημα της επιστροφής στην «κανονικότητα», που βέβαια θα είναι για το κεφάλαιο, «σερβίρει» στο λαό η κυβέρνηση, επιδιώκοντας με φρούδες ελπίδες να εξαγοράσει την ανοχή του, την ίδια ώρα που ενώπιον εκπροσώπων του κεφαλαίου διαβεβαιώνει για την ένταση της αντιλαϊκής της πολιτικής στο διηνεκές ως προαπαιτούμενο της ανάκαμψης. Αυτό έπραξε ο πρωθυπουργός προχτές το βράδυ, μιλώντας στο Συνέδριο του «Economist», όπου αναλώθηκε σε κομπασμούς για τα αντιλαϊκά πεπραγμένα, αναφωνώντας ότι στα δύο χρόνια διακυβέρνησης απ' τον ΣΥΡΙΖΑ υλοποιήθηκαν όσες μεταρρυθμίσεις δεν είχαν προχωρήσει τα προηγούμενα πέντε χρόνια, με σκοπό τη δημιουργία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος για την επενδυτική δραστηριότητα.

Ούτε αυτό, ούτε βεβαίως οι αυστηρές προειδοποιήσεις των εκπροσώπων των αγορών ότι παρακολουθούν την προσήλωση της κυβέρνησης στο μεταρρυθμιστικό έργο, εμπόδισαν τον Αλ. Τσίπρα να ισχυριστεί προκλητικά χτες κατά την επίσκεψή του στο υπουργείο Υγείας ότι «αυτοί που θα ωφεληθούν πρώτοι, τώρα στη φάση της μετάβασης στη σταθερότητα και την ανάπτυξη, θα είναι αυτοί που επλήγησαν περισσότερο τα χρόνια της μεγάλης κρίσης» και πως «αυτός είναι ο στόχος της επόμενης περιόδου για τη χώρα. Θα έλεγα ότι είναι ένας εθνικός στόχος, μετά τη μεγάλη καταστροφή: Η επιστροφή στην κανονικότητα και η επούλωση των μεγάλων πληγών της κρίσης».

Απ' το συνέδριο του «Economist» ο Αλ. Τσίπρας είχε βεβαίως σκιαγραφήσει τι συνιστά κανονικότητα για το κεφάλαιο, αναπόσπαστο μέρος της οποίας είναι το αντιλαϊκό πλέγμα που έχει διαμορφωθεί, δεσμευόμενος ότι σταθερός στόχος παραμένει η βελτίωση της «ανταγωνιστικότητας» του κεφαλαίου, με αξιοποίηση των «συγκριτικών πλεονεκτημάτων» της χώρας και κράτος ακόμα πιο «φιλικό» στις ανάγκες του κεφαλαίου. Θύμισε τα μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί στην κατεύθυνση αυτή, κατονομάζοντας τις μεταρρυθμίσεις στον φορολογικό μηχανισμό, στη Δημόσια Διοίκηση, στο Ασφαλιστικό, στον τραπεζικό τομέα κ.ά. Επιπλέον, όπως είπε, η προσπάθεια υπέρβασης του ευρωπαϊκού μέσου όρου σε ποσοστό επενδύσεων επί του ΑΕΠ αναλύεται σε ένα πλέγμα δράσεων και εργαλείων όπως ο «αναπτυξιακός νόμος», η ενίσχυση της ρευστότητας των τραπεζών, η αξιοποίηση του ΕΣΠΑ, του προγράμματος Γιούνκερ, η συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η επανεκκίνηση των μεγάλων έργων κ.ά.

Επιβεβαιώνοντας ότι το σχέδιο αφορά στις ανάγκες του κεφαλαίου, ειδική αναφορά έκανε στο κλείσιμο της 2ης «αξιολόγησης» υποστηρίζοντας ότι το περιεχόμενο της συμφωνίας σε ό,τι αφορά το χρέος αλλά και τις δεσμεύσεις στήριξης της καπιταλιστικής ανάπτυξης, τα ειδικά μέτρα, όπως η αναπτυξιακή τράπεζα και οι ειδικές χρηματοδοτικές γραμμές, θα επιτρέψουν σύντομα η Ελλάδα να βγει στις αγορές και να είναι σε θέση να χρηματοδοτείται αποκλειστικά απ' αυτές, όταν το «πρόγραμμα» τελειώσει.

Μάλιστα, ενώ έχει ήδη συμφωνήσει σε πρόσθετα μέτρα μετά το 2018 και σε ματωμένα πλεονάσματα τουλάχιστον έως το 2060 ισχυρίστηκε πως «η Ελλάδα δεν θα βγει στις αγορές προστατευμένα και για επικοινωνιακούς λόγους. Θα βγει με το σπαθί της και με όρους βιώσιμης προοπτικής. Γι' αυτό και η Ελλάδα δεν θα αναζητήσει το καλοκαίρι του 2018 πιστωτική γραμμή στήριξης με νέες δεσμεύσεις, δηλαδή ένα κεκαλυμμένο μνημόνιο για να αποχαιρετήσει το πρόγραμμα, αλλά μετά την απόφαση της 15ης Ιούνη, είμαστε βέβαιοι ότι θα βγει καθαρά και θα αποχαιρετήσει οριστικά τα μνημόνια».

Επικαλέστηκε μάλιστα «για του λόγου το αληθές» τις αγορές και τον θετικό τρόπο με τον οποίο υποδέχτηκαν τη συμφωνία, όταν οι αγορές αυτό που επικροτούν είναι η κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης που η συμφωνία σηματοδότησε, αφού η ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων αποτελεί εγγύηση της ανάκαμψης κερδών.

“Ρ”