Για τους πολλους... τα χειροτερα

Οσο περισσότερα μέτρα ψηφίζει η κυβέρνηση, τόσο περισσότερο φαίνεται πως εμπνέεται στην προσπάθειά της να ξεγελάσει και να εγκλωβίσει το λαό σε στάση αναμονής ή και μαχητικής υπεράσπισης της αντιλαϊκής πολιτικής της. Ετσι, ενόψει Γιούρογκρουπ κι ενώ ψηφίστηκαν τα εναπομείναντα προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης», η κυβέρνηση ισχυρίζεται τώρα (σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο) ότι «έχει να συγκρουστεί από τη μια με όλο το συστημικό καθεστώς της μεταπολίτευσης και από την άλλη με το πανίσχυρο νεοφιλελεύθερο λόμπι μέσα στην ΕΕ», ότι «οι αποφάσεις που καλείται να πάρει, αναδεικνύουν και φωτίζουν συνεχώς νέες πτυχές πολιτικού προβληματισμού, αφού στην ουσία χαρτογραφείς έναν καινούργιο κόσμο», ότι ανοίγει «καινούργιους δρόμους και πολιτικές για την κοινωνία, για τους πολλούς» και ότι στόχος της είναι να υπάρξει «απαλλαγή από την επιτροπεία» και «αντιστροφή της κρίσης», ώστε «να γυρίσει σελίδα η χώρα».

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι πολιτεύεται και διαπραγματεύεται με κριτήριο το συμφέρον του λαού, πράγμα που δεν έκαναν οι προηγούμενοι, γι' αυτό πλέει σε αχαρτογράφητα νερά. Επομένως, σύμφωνα με όσα λέει, θα πρέπει να της συγχωρούνται «συμβιβασμοί» όπως αυτοί που έκανε με τα μνημόνια, ή όπως αυτός που ετοιμάζεται να κάνει τώρα στο Γιούρογκρουπ, στο όνομα της διευθέτησης του χρέους. Μόνο που αυτά τα «νερά» που πλέει η κυβέρνηση, μόνο αχαρτογράφητα δεν είναι. Τα διέπλευσαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, για να οδηγήσουν το κεφάλαιο σε ασφαλές λιμάνι, συνθλίβοντας τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα στις Συμπληγάδες της καπιταλιστικής κρίσης και τώρα της ανάκαμψης. Από τους προηγούμενους παρέλαβε η κυβέρνηση τον μπούσουλα και το χάρτη και στην ίδια αντιλαϊκή ρότα συνεχίζει να οδηγεί το πλοίο, όσο κι αν προσπαθεί με ψέματα και ευφυολογήματα να πείσει για το αντίθετο.