Τα «εθνικά» σχέδια... και οι στόχοι του λαού

Για «εθνικό σχέδιο εξόδου από τα μνημόνια», η επιτυχία του οποίου θα κριθεί ανάμεσα στα άλλα και από την «ομοψυχία» όλων των πολιτικών δυνάμεων, κάνει λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το κλείσιμο της νέας αντιλαϊκής συμφωνίας, κατηγορώντας τα υπόλοιπα αστικά κόμματα ότι υπονομεύουν τους στόχους του κεφαλαίου για «μικροπολιτικούς» λόγους. Για «ανεπανόρθωτες ζημιές» στην «εθνική προσπάθεια» της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας, λόγω της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που «δεν πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις», κάνει λόγο η ΝΔ, που ζητάει συστράτευση στο δικό της «εθνικό» σχέδιο, το οποίο προβλέπει επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και «σκληρές αλήθειες» για το λαό. Για «σχέδιο Ελλάδα» μιλάει το ΠΑΣΟΚ, που λέει ότι... οι άλλοι δυο υπονομεύουν την «εθνική προσπάθεια» λόγω των μεταξύ τους αντιθέσεων και γι' αυτό χρειάζεται ισχυροποίηση του ΠΑΣΟΚ, που θα παίζει το ρόλο του «ρυθμιστή» και «ελεγκτή» σε μελλοντικές αστικές κυβερνήσεις.

Πέρα από το προφανές - το διαγκωνισμό για το ποιος και με τι ρόλο θα υλοποιήσει το σχέδιο ανάκαμψης του εγχώριου κεφαλαίου - η αντιπαράθεση αυτή αφήνει κι ένα ουσιαστικότερο αποτέλεσμα για το κεφάλαιο, αφού υποβάλλει σιγά και επίμονα στη συνείδηση της εργατικής τάξης και του λαού το ψέμα ότι οι στόχοι του κεφαλαίου, είτε αφορούν την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, είτε π.χ. την εμπλοκή στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή για τους ίδιους λόγους, αφορούν τάχα και τα δικά του συμφέροντα. «Εθνικοί» στόχοι, βέβαια, σε μια ταξική κοινωνία ούτε υπάρχουν ούτε πρόκειται να υπάρξουν. Κάθε άλλο: Οι στόχοι του κεφαλαίου προϋποθέτουν τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, υποταγή του λαού στις ανάγκες και τα επικίνδυνα σχέδια των καπιταλιστών. Η εργατική τάξη και ο λαός μόνο με το δικό τους σχέδιο, αυτό της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος και της κοινωνικής συμμαχίας, μπορούν να βάλουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις, υπηρετώντας τα δικά τους συμφέροντα και ανάγκες.