Μπακαλική... που οδηγεί σε παγίδα

«Δίνουν και παίρνουν» τα παραδείγματα στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο για το ποιοι χάνουν και πόσα από τις νέες περικοπές στις συντάξεις και το αφορολόγητο. Από κοντά και τα δημοσιεύματα στον φιλοκυβερνητικό Τύπο, που με άλλα παραδείγματα προσπαθούν να πείσουν ότι οι απώλειες θα είναι μικρότερες από ένα ύψος εισοδήματος και κάτω, ενώ συγκρίνουν τις μειώσεις που έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις με αυτές που νομοθετεί η σημερινή κυβέρνηση, για να δείξουν ότι οι άλλοι «ξέσκιζαν» με μεγαλύτερη αγριότητα τους συνταξιούχους, ενώ ετούτοι είναι πιο «λεπτεπίλεπτοι» στις περικοπές που αποφασίζουν. Πού καταλήγει όλο αυτό; Στο να χάνεται ο ταξικός χαρακτήρας των μέτρων και η στόχευση που υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου, ανεξάρτητα από το εύρος των αντιλαϊκών μέτρων που παίρνονται σε κάθε φάση. Αλλωστε, οι μειώσεις και οι άλλες ανατροπές επιδρούν αθροιστικά στο λαϊκό εισόδημα, μιας και η εφαρμογή τους ισχύει στο διηνεκές.

Απ' αυτή τη σκοπιά, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι δεν θα πρέπει να αποπροσανατολιστούν και να ψάχνουν να βρουν σε ποια κατηγορία εντάσσονται, ανάλογα με το μέγεθος της χασούρας που θα έχουν. Ούτε βέβαια να βγάλουν το κομπιουτεράκι για να υπολογίσουν ποιος τους γδέρνει καλύτερα, πέφτοντας στην παγίδα του «μικρότερου κακού» που τους στήνει ξανά η κυβέρνηση. Οι νέες περικοπές και τα άλλα μέτρα που περιλαμβάνει η συμφωνία της δεύτερης «αξιολόγησης» είναι κρίκος στην αλυσίδα της αντιλαϊκής πολιτικής, για την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου και του στόχου της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Σαν τέτοια χρειάζεται να αντιμετωπιστεί και να απαντηθεί από εργαζόμενους, συνταξιούχους, ανέργους, συνολικά από το λαό.