Σε "βαθιά κατάψυξη" ο κατώτερος μισθός

Από τα βασικά σημεία της νέας αντιλαϊκής συμφωνίας είναι ο κατώτερος μισθός. Διατηρείται ανέπαφο το πλαίσιο που το 2012 επέβαλε τα 586 και 511 ευρώ μεικτά. Δηλαδή, ούτε για τα επόμενα χρόνια προβλέπεται κάποια αύξηση στους κατώτερους μισθούς, που θα παραμείνουν παγωμένοι στα σημερινά επίπεδα και ακόμη χαμηλότερα για όσους δουλεύουν με μερική απασχόληση και εκ περιτροπής εργασία, οι οποίοι ξεπερνούν το μισό εκατομμύριο.

Παράλληλα, θα νομοθετηθεί η κατάργηση της «διοικητικής προέγκρισης» (υπουργικό «βέτο») των ομαδικών απολύσεων για τις μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, δηλαδή των απολύσεων πάνω από τα προβλεπόμενα σήμερα όρια (5% και μέχρι 30 απολύσεις το μήνα). Αντί της προηγούμενης διαδικασίας, οι επιχειρήσεις που θέλουν να προβούν σε μαζικές απολύσεις, αναδιαρθρώσεις και συγχωνεύσεις, θα μπορούν στο εξής να ακολουθούν ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα «διαβούλευσης» και ενημέρωσης των εργαζομένων, όπως και να υποβάλλουν στο ΑΣΕ ένα «κοινωνικό σχέδιο» παροδικής απορρόφησης των κραδασμών από την απότομη ανεργία (π.χ. μετεκπαίδευση, κατάρτιση).

Με τον τρόπο αυτό υπηρετούνται ακόμα καλύτερα οι εξαγορές και οι συγχωνεύσεις που επιδιώκει το κεφάλαιο, μπροστά και στη διαδικασία της εκκαθάρισης της αγοράς από τις υπερχρεωμένες και μη βιώσιμες επιχειρήσεις, με εργαλείο τον «εξωδικαστικό συμβιβασμό» που ψηφίστηκε πρόσφατα.

Σε ό,τι αφορά, τέλος, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, η κυβέρνηση σε επόμενο χρόνο (Σεπτέμβρης 2017) σκοπεύει να νομοθετήσει νέα εμπόδια στην προκήρυξη απεργίας, βάζοντας ως όρο αυτή να αποφασίζεται από την πλειοψηφία των «ταμειακώς εντάξει» εγγεγραμμένων μελών ενός πρωτοβάθμιου σωματείου και όχι από την πλειοψηφία των παρόντων μελών σε μια Γενική Συνέλευση που έχει απαρτία. Στην ίδια λογική εντάσσονται και μέτρα όπως η διεύρυνση των λόγων που θα μπορεί μια επιχείρηση να απολύει συνδικαλιστές, αλλά και ο περιορισμός των συνδικαλιστικών αδειών.