Υποκρισία... η άλλη όψη της βαρβαρότητας

Η αστική υποκρισία είναι η άλλη όψη της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, αν κρίνουμε απ' το πώς υποδέχτηκε ο αστικός Τύπος την απόφαση του ευρωδικαστηρίου για τους μετανάστες εργάτες γης στη Μανωλάδα, που πυροβολήθηκαν τον Απρίλη του 2013 από μπράβους των «φραουλάδων» καπιταλιστών γης. Αλλοι ανακάλυψαν ξαφνικά το αίσχος και άλλοι εστίασαν στο άδικο μιας προηγούμενης δικαστικής απόφασης, που απάλλασσε ή έδινε ποινές - «χάδι» στους ενόχους. Κι αυτό όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά επειδή η συγκεκριμένη απόφαση «εξέθεσε» τη χώρα. Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, βγήκε να μιλήσει για το κράτος «των προηγούμενων» που ήταν «συνένοχο... σε μια ακραία ρατσιστική και απάνθρωπη εκμετάλλευση». Ποιοι τα λένε αυτά; Αυτοί που κρατάνε χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες εγκλωβισμένους και έρμαια σε κάθε είδους εκβιασμό. Αυτοί που μόλις πριν από μερικούς μήνες ψήφισαν νόμο που ενισχύει τα δουλεμπορικά γραφεία και σήμερα «διαπραγματεύονται» το παραπέρα πετσόκομμα εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Οσο για την «ακραία, ρατσιστική και απάνθρωπη εκμετάλλευση», που χρεώνει στους προηγούμενους η κυβέρνηση, υποθέτουμε ότι αυτά τελείωσαν μετά την απόφαση του ευρωδικαστηρίου και πλέον ξεκινάει η εποχή μιας πιο ...«ανθρώπινης» εκμετάλλευσης.

Εκεί όμως που η υποκρισία απογειώθηκε, είναι στους ύμνους που γράφτηκαν για το «ευρωπαϊκό κεκτημένο», το οποίο υποτίθεται ότι δεν επιτρέπει τέτοια φαινόμενα (κι ας καταγράφουν οι ίδιοι παρόμοια περιστατικά στις μισές χώρες της ΕΕ...), ενώ «οριοθετεί μια δυτική ευνομούμενη πολιτεία και την ξεχωρίζει από τους νόμους της ζούγκλας». Οσο μελάνι κι αν χύσουν, δεν πρόκειται να πείσουν ότι η βαρβαρότητα είναι «έξω από τη φύση» του καπιταλιστικού συστήματος και ότι η εκμετάλλευση μπορεί να σταματήσει... στις αίθουσες των αστικών δικαστηρίων. Από τα χωράφια της Μανωλάδας έως τα εργοστάσια όπου βασιλεύει η «ευρωπαϊκή» ζούγκλα του κεφαλαίου και τα πεδία των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, επιβεβαιώνεται ότι βαρβαρότητα είναι η ίδια η εκμετάλλευση, ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής και το κέρδος, στο κυνήγι του οποίου οι καπιταλιστές δεν διστάζουν μπροστά σε κανένα έγκλημα, απέναντι σε ντόπιους και μετανάστες εργάτες.