Χτύπημα των εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων

Σ
υνολικά 25.000 εργαζόμενοι στο Δημόσιο θα μπουν στο καθεστώς της διαθεσιμότητας μέχρι τα τέλη του 2013 και θα αποτελέσουν μια από τις δεξαμενές άντλησης των 15.000 που θα απολυθούν μέχρι τα τέλη του 2014.

Σύμφωνα με το σχεδιασμό της κυβέρνησης, οι πρώτοι 12.500 θα μπουν σε διαθεσιμότητα έως τα μέσα Σεπτέμβρη. Μόλις την περασμένη Τετάρτη ανακοινώθηκαν τα ονόματα των 2.122 εκπαιδευτικών που τίθενται σε διαθεσιμότητα μετά την κατάργηση των 50 ειδικοτήτων στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση (ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ). Ο στόχος θα συμπληρωθεί με τους δημοτικούς αστυνομικούς, τους οδηγούς του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και από όλες τις υπηρεσίες του Δημοσίου. Οι προαναφερθέντες στόχοι δεν πρέπει να θεωρούνται δεδομένοι καθώς με τις τελευταίες Εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αμφισβητείται ο μέχρι σήμερα στόχος της απομάκρυνσης 150 χιλιάδων εργαζομένων από το Δημόσιο μέχρι το 2015, μιλώντας για αναθεώρησή του προς τα πάνω...

Το καθεστώς διαθεσιμότητας διαρκεί οκτώ μήνες, ο εργαζόμενος αμείβεται με το 75% των αποδοχών του και ασφαλίζεται αντιστοίχως. Υποτίθεται ότι στη διάρκεια της διαθεσιμότητας ο εργαζόμενος μπαίνει αυτόματα και σε καθεστώς κινητικότητας. Δηλαδή, αρμόδια κρατικά όργανα αναζητούν να τον μετατάξουν ή μεταφέρουν σε άλλες υπηρεσίες, όπου θεωρείται αναγκαίος και αντιστοιχούν στα προσόντα που διαθέτει. Αν τελικά δεν μετακινηθεί σε άλλη υπηρεσία απολύεται μετά το πέρας του 8μήνου.

Για όσους μεταταχθούν, ο σχετικός νόμος (4093/2012) προβλέπει ότι «η μετάταξη γίνεται με το βαθμό και το μισθολογικό κλιμάκιο που ο υπάλληλος κατείχε πριν τη μετάταξή του». Ωστόσο, ο ίδιος νόμος και ο τελευταίος (4172/2013) προβλέπουν ότι ο υπάλληλος μπορεί να μεταταχθεί «εφόσον συναινεί (...) σε κλάδο κατώτερης κατηγορίας». Αλλά όποιος μεταφέρεται «σε κατώτερη κατηγορία (...) κατατάσσεται στο βαθμό και το μισθολογικό κλιμάκιο της νέας κατηγορίας (...) χωρίς να διατηρεί τυχόν διαφορά αποδοχών». Σε απλά ελληνικά πρόκειται για μέγιστη κοροϊδία και ωμό εκβιασμό, αφού η «συναίνεση» του εργαζόμενου μπορεί να εξασφαλιστεί με το πρόσχημα ότι δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας αντίστοιχες της κατηγορίας του και επομένως αν δε δεχτεί να πάει σε κατώτερη κατηγορία με λιγότερες αποδοχές θα τελειώσει η διαθεσιμότητα και θα απολυθεί.

Εργαλεία απολύσεων και χειραγώγησης

Το μέτρο της διαθεσιμότητας δεν είναι προσωρινό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ανά πάσα στιγμή από την εκάστοτε κυβέρνηση αν κριθεί αναγκαίο... Το ίδιο ισχύει και για την κινητικότητα η οποία, εκτός από την επίτευξη των σημερινών στόχων, συμβάλλει στην καλλιέργεια και «νομιμοποίηση» της έννοιας του «κρατικού υπαλλήλου». Πρόκειται για ένα διακηρυγμένο στόχο των κυβερνήσεων του κεφαλαίου, να διαθέτει δηλαδή το αστικό κράτος ένα υπαλληλικό προσωπικό που θα αλλάζει κλάδους και ειδικότητες ακόμα και περιοχή όπου εργάζεται, με γνώμονα την κάθε φορά αποτελεσματικότερη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης που στόχο έχει την εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου. Παράλληλα, η διαθεσιμότητα και η κινητικότητα μπορούν μαζί με το πειθαρχικό δίκαιο να αποτελέσουν βασικά εργαλεία διαρκούς χειραγώγησης και εκφοβισμού των εργαζομένων στο Δημόσιο, με στόχο την υποταγή στην κυρίαρχη πολιτική.

Ενα άλλο μέσο που θα χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση για τις απολύσεις στο Δημόσιο είναι η τροπολογία που ψήφισε την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή και η οποία επιτρέπει με Προεδρικά Διατάγματα να συστήνει αλλά και να συγχωνεύει - καταργεί Οργανισμούς του Δημοσίου. Είναι σαφές ότι μια κατάργηση Οργανισμού σημαίνει κατάργηση θέσεων εργασίας και τελικά απολύσεις.

Επίσης, θα αξιοποιηθεί η επιτάχυνση και η ολοκλήρωση των δικαστικών διαδικασιών (η σχετική ρύθμιση περιλαμβάνεται στο άρθρο 105 του 4172/2013), προκειμένου να απολυθούν όσοι εργαζόμενοι παραμένουν στην εργασία με προσωρινές διαταγές ή ασφαλιστικά μέτρα. Οι εργαζόμενοι αυτοί υπολογίζονται περίπου στις 8.000.

Τα παραπάνω μέτρα είναι μέρος των συνολικότερων αναδιαρθρώσεων στη Δημόσια Διοίκηση, που, όπως σημείωσε πριν λίγες μέρες στη Βουλή ο βουλευτής του ΚΚΕ, Ν. Καραθανασόπουλος, έχουν να κάνουν με την ανάγκη προσαρμογής της στο στρατηγικό σχεδιασμό, τον οποίο υπηρετεί και η σημερινή κυβέρνηση, δηλαδή στις αναγκαίες προσαρμογές και στις δυσκολίες τις οποίες έχει σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης η αναπαραγωγή του κεφαλαίου.

Οι μέχρι σήμερα δομές του αστικού κράτους έχουν ξεπεραστεί από τις ανάγκες και τις απαιτήσεις που έχει σήμερα το κεφάλαιο και γι' αυτό ακριβώς προχωράει στις προσαρμογές οι οποίες μεταξύ άλλων αποσκοπούν στο: Να διευκολυνθεί η επέκταση της δράσης του κεφαλαίου σε νέους τομείς, όχι μόνο στην Υγεία και την Παιδεία αλλά και στη διαχείριση των απορριμμάτων και των υδάτινων πόρων με τη συρρίκνωση της κρατικής παρέμβασης. Να διασφαλιστεί ένα πολύ φθηνό εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα, μια διαδικασία που έχει ξεκινήσει τα προηγούμενα χρόνια εκτός μνημονίου και συνεχίζεται σήμερα με την κατάργηση της μονιμότητας και τις απολύσεις.

Απαιτείται συντονισμός της δράσης και κοινός αγώνας

Το χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων αποτελεί τη μια πλευρά των επιπτώσεων. Η άλλη είναι αυτή του χτυπήματος συνολικά των δικαιωμάτων του λαού. Οι απολύσεις, οι ευέλικτες σχέσεις εργασίας, το φθηνό εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα θα έχουν άμεση επίπτωση στην υποβάθμιση ή και κατάργηση των υπηρεσιών, των προϊόντων και των παροχών που παράγουν με στόχο την κάλυψη λαϊκών αναγκών.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της κατάργησης δεκάδων ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ και τα ΕΠΑΣ και η ένταξη σε διαθεσιμότητα των εκπαιδευτικών που τις δίδασκαν. Αυτές οι ειδικότητες αφορούν σε όλα τα επαγγέλματα του τομέα Υγείας - Πρόνοιας καθώς και στα επαγγέλματα γραφικών τεχνών, σχεδίασης και παραγωγής ενδύματος, αισθητικής τέχνης, κομμωτικής τέχνης και αργυροχρυσοχοΐας. Τίθεται λοιπόν ένα σημαντικό ζήτημα για τα παιδιά που ήδη έχουν διαλέξει και έχουν ξεκινήσει να παρακολουθούν αυτές τις ειδικότητες και αυτή τη στιγμή βρίσκονται κυριολεκτικά στον αέρα.

  • Στα ασφαλιστικά ταμεία θα οξυνθεί ακόμα περισσότερο το πρόβλημα της ήδη μεγάλης καθυστέρησης απονομής των συντάξεων. Στο περιφερειακό υποκατάστημα συντάξεων Αθήνας (οδός Νικηφόρου) αν και «βγαίνει» το 60% των συντάξεων του ΙΚΑ, οι αρμόδιοι εισηγητές είναι μόλις 19, από 45 που ήταν κάποιους μήνες νωρίτερα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο χρόνος έκδοσης απόφασης για καταβολή σύνταξης να έχει αυξηθεί κατά 4-5 μήνες. Πρακτικά, χρειάζονται περίπου 19 μήνες για να εξεταστεί ένας μόνο φάκελος συνταξιούχου. Ακόμα στο τηλεφωνικό κέντρο του υποκαταστήματος απασχολείται μόνο μία εργαζόμενη, η οποία προσπαθεί να εξυπηρετήσει 1.900 κλήσεις κάθε μήνα!

  • Στην Υγεία, ο σχεδιασμός της συγκυβέρνησης είναι να βγουν σε διαθεσιμότητα 1.500 υγειονομικοί υπάλληλοι δυσχεραίνοντας παραπέρα τη λειτουργία των νοσοκομείων. Επιπλέον, η αλλαγή του τρόπου λειτουργίας ορισμένων νοσοκομείων θα στερήσει την παροχή υπηρεσιών σε φτωχούς, άνεργους και ανασφάλιστους των λαϊκών συνοικιών. Ταυτόχρονα, θα πολλαπλασιάσει τον όγκο εργασίας των μεγάλων νοσοκομείων γεγονός που σημαίνει περισσότερα εμπόδια στην εξυπηρέτηση των ασθενών. Παράλληλα, η λειτουργία των νοσοκομείων ως επιχειρηματικές μονάδες θα επιβαρύνουν παραπέρα οικονομικά τους ίδιους τους ασθενείς και οι υπηρεσίες Υγείας θα προσφέρονται με όρους αγοράς και όχι με βάση τις ανάγκες του πληθυσμού.

  • Στους δήμους, χιλιάδες παιδιά εργατικών οικογενειών μένουν εκτός παιδικών σταθμών, προγράμματα που προσφέρουν υπηρεσίες Πρόνοιας μεταφέρονται σταδιακά στους ιδιώτες και το κόστος μετακυλίεται στους χρήστες, ενώ η μείωση των εργαζομένων στην καθαριότητα σημαίνει σε αυτήν τη φάση υποβάθμιση της υπηρεσίας, αλλά και ανοίγει το δρόμο για την είσοδο του κεφαλαίου και σε αυτόν τον τομέα.

Οι συνέπειες από τη μείωση του προσωπικού και την αλλαγή προς το χειρότερο των εργασιακών σχέσεων αναδεικνύουν την ανάγκη συντονισμού της δράσης των εργαζομένων στο Δημόσιο με το σύνολο των εργαζομένων και τα λαϊκά στρώματα. Υπογραμμίζουν ότι η υπόθεση αυτή δεν αφορά ένα μόνο κομμάτι των εργαζομένων, αλλά συνολικά κάθε λαϊκή εργατική οικογένεια.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις